CD Recensies

POULENC: PIANOWERKEN; KAMERMUZIEK

Poulenc: Les soirées de nazelle FP 84; Presto in Bes FP 87; Mouvements perpétuels nr. 1-3 FP. 14; Mélancolie FP. 105; Humoresque FP 72; Française d’après Claude Gervaise F; Suite française FP 80; ‘Pastourelle’ uit L’éventail de Jeanne FP 45; Intermède in d; Novelettes nr. 1-3; Pianostukken nr. 1-3 FP 48; Bourrée au pavillon d’Auvergne FP 87; Valse FP 17; Improvisations nr. 1-15; Pianostukken nr. 1-3 FP 48; Nocturnes nr. 1-8 FP 56; Suite FP 19; Thème varié FP 151; Intermezzi nr. 1-2 FP 71; Intermezzo in As FP 118; Villageoises FP 65; Pastorales nr. 1-3; Valse-improvisation sur le nom de Bach FP 62; Impromptu’s nr. 1-5; Badinage FP 73; Napoli FP 40; Promenades nr. 1-10 FP 24; Pièce brève sur la nom d’Albert Roussel FP 50; Feuillets d’album nr. 1-3 FP 68;  Française après Claude Gervaise; Capriccio voor 2 piano’s; Sonate voor 2 piano’s FP 156; Elegie voor 2 piano’s; Sonate voor piano vierhandig FP 8; L’embarquement pour Cythère FP 150; Vioolsonate FP 119; Elegie voor hoorn en piano FP 168; Sextet voor piano, hoorn en houtblazers FP 100; Klarinetsonate FP 184; Fluitsonate FP 164; Hobosonate FP 185; Trio voor piano, hobo en fagot FP 43. Pascal Rogé en Jean-Philippe Collard (p), Chantal Juillet (v), André Cazalet (hn), Patrick Gallois (fl), Maurice Bourgue (h), Michel Portal (kl), Amaury Wallez (fg). Decca 475.70972 (5u. 42’10”). 1986-1998      

 

Poulenc: Les soirées de nazelle FP 84; Presto in Bes FP 87; Mouvements perpétuels nr. 1-3 FP. 14; Mélancolie FP. 105; Humoresque FP 72; Française d’après Claude Gervaise F; Suite française FP 80; ‘Pastourelle’ uit L’éventail de Jeanne FP 45; Intermède in d; Novelettes nr. 1-2; Novelette in e ‘Sur un thème de M. De Falla’; Pianostukken nr. 1-3 FP 48; Bourrée au pavillon d’Auvergne FP 87. Eric le Sage. RCA 74321-63224-2 (69’18”). 1998 

 

Poulenc: Les soirées de nazelle FP 84; Presto in Bes FP 87; Mouvements perpétuels nr. 1-3 FP. 14; Mélancolie FP. 105; Humoresque FP 72; Française d’après Claude Gervaise F; Suite française FP 80; Française après Claude Gervaise; Pièce brève sur la nom d’Albert Roussel FP 50; Badinage FP 73; Valse-improvisation sur le nom de Bach FP 62; Impromptu’s nr. 1-5. Olivier Cazal. Naxos 8.553930 (61’27”). 

 

Op 17-jarige leeftijd ging Poulenc piano studeren bij de briljante Spaanse pianist Ricardo Viñes. Als uitvoerend kunstenaar was Viñes gespecialiseerd in eigentijdse muziek. Hij gaf premières van werken van Debussy en Ravel, zodat volgens Poulenc “… ook al vormden de klassieken de basis van Viñes’ onderwijs, betekende dit niet dat Schumann de weg versperde voor Satie”.

Die Satie was waarschijnlijk de belangrijkste componist die Poulencs muziek beïnvloedde. Zowel wat de oneerbiedige humor daarvan betreft, die meteen heel evident is in de grillige titels van zijn pianowerken, maar ook in de heldere uitwerking.

Des te merkwaardiger dus dat Poulencs eerste gepubliceerde stuk, de geheimzinnige Pastorale, evenzeer de invloed van Ravel verraadt als die van Satie, terwijl bekend is dat Poulenc nogal een hekel had aan Ravel

Meer indruk maakten de 3 Mouvements perpétuels (1918), drie korte stukken waarvan de Stravinskyaanse ritmiek wordt verzacht door innemende charme.

En inderdaad: charme is de kwaliteit die steeds domineert in Poulencs latere pianowerken. Vooral in die uit de jaren dertig. Zowel Les soirées de Nazelles als de Improvisations zijn series van dichterlijke stemmingsbeelden die een milieu van vlotte vriendschappen en ontspannen avonden in landelijke omgeving suggereren.

Deze nogal pretentieloze, luchthartige vignetten zijn soms gekleurd door gevoelens van melancholie en gemis zoals in de twee laatste Improvisations.

Dergelijke hedonistische muziek vergt in de vertolking veel fijnzinnigheid en gevoeligheid en die krijgen deze werken van de drie hier genoemde pianisten. Hun toucher is kristalhelder, ze gaan zuinig om met het pedaal en onthullen aspecten die andere, minder subtiel te werk gaande pianisten verwaarlozen. Veel van dit moois ontpopt zich zo als juweeltje.

Rogé is het volledigst en Decca voegde aan de door hem gespeelde pianowerken ook nog de wezenlijke kamermuziekwerken in al even idiomatische verklankingen toe. Wie aan een selectie pianowerken voldoende heeft, kan heel goed terecht bij beide andere pianisten.