Poulenc: Mélodies et chansons (compleet). Elly Ameling (s), Nicolai Gedda (t), Michel Sénéchal (t), Gérard Souzay (b), William Parker (b) met Dalton Baldwin (p). EMI 764.087-2 (4 cd’s, 4u. 14’46”). 1974-1977

Poulenc: Banalités; Bleuet; Chansons gaillardes nr. 1-8; Chansons villageoises nr. 1-6; Dernier poème;  Poèmes de Guillaume Apollinaire nr. 1-4; ‘C’est ainsi que tu es’ uit Métamorphoses; Montparnasse; ‘C. Priez pour paix’; Rosemonde; Tel jour, telle nuit nr. 1-9; Poèmes de Louis Aragon nr. 1-2. Michel Piquemal (b) en Christine Lajarrige (p). Naxos 8.554642 (66’38”). 1996 

Misschien kwamen Poulen cd talenten wel het beste tot uitdrukking in zijn liederen, of beter mélodies. Daar namelijk kon hij vrijuit alle aspecten van zijn grillige temperament tonen. Hij had een voorkeur voor teksten van Franse avant-garde dichters, meer in het bijzonder die van zijn vrienden Paul Éluard en Guillaume Apollinaire. Deze laatste had de grote gave om complexe gedachten in simpele taal te vatten; zijn mengeling van melancholie en zotternij vond een volmaakte plaats in Poulencs eigen, wat ongemakkelijke geest.

Le bestiaire dat vlak na W.O. I werd geschreven, is het eerste werk waarin Apollinaire opduikt. Het gaat om heel treffende, korte dierenportretten die bij Poulenc een heel directe en vlotte respons tot gevolg hadden.

In Banalités, twintig jaar later ontstaan, horen we een vloeiender tekstbehandeling waarbij elk van de vijf liederen keurig tussen een soort cabaret stijl populisme en Schubertiaanse subtiliteit balanceert.

In zijn ontwikkeling als liedcomponist werd Poulenc aanzienlijk gesteund door de nabijheid van voortreffelijke liedzangers als Denise Duval en Pierre Bernac met wie hij op recitals regelmatig samenwerkte.

Het stel vertolkers dat in de complete verzameling op EMI is bijeengebracht weet op de juiste manier raad met de nu eens vrolijke, onbekommerde, dan weer komische, of melancholieke en zelfs tragische mélodies. 

Michel Piquemal blinkt uit in een selectie liederen voor mannenstem.

Wie verder zoekt en kiest, komt voor Banalités en de twee Mélodies de Guillaume Apollinaire terecht bij Véronique Gens en Roger Vignoles (Virgin 545.360-2) en voor een ruimere selectie bij Felicity Lott (Decca 458.859-2 en Hyperion CDA 66147/CDH 55366).