Prokofiev: Symfonie nr.1 in D Klassieke; Britten: Simple symphony op. 4; Bizet: Symfonie in C. Orpheus kamerorkest. DG 423.624-2 (64’12”). 1987

De enige symfonie van Bizet werd kort na zijn zeventiende verjaardag binnen een maand geschreven. Het is een heel gemakkelijk te beluisteren stuk (met een prachtige hobosolo die al wel de schaduwen vooruit werpt op latere werken) en datzelfde geldt voor de prille Simple symphony van Britten en feitelijk ook voor de in het voetspoor van Haydn gemaakte eerste symfonie van Prokofiev.

Alle drie deze composities vergen in de uitvoering veel zorg en aandacht. Het dirigentloze Orpheus kamerorkest kent de kneepjes van deze stukken heel goed en speelt ze met veel flair, zorg voor de juiste afwerking, maar ook met verbeelding en liefde.