Prokofiev: Vioolsonates nr. 1 in f op. 80 en 2 in D op. 94a; 5 Melodieën op. 35bis. Alina Ibragimova en Steven Osborne. Hyperion CDA 67514 (60’45”). 2013

Vioolsonate nr. 1, begonnen in 1938, maar pas acht jaar later voltooid, is een nogal troosteloos en somber werk dat waarschijnlijk sterk onder de invloed staat van de oorlogsjaren. De te merkwaardiger dat nr. 2 uit 1944 zoveel positiever klinkt en niets laat horen van de spanningen waaraan de componist blootstond. Oorspronkelijk was dit ook een fluitsonate, die pas later voor viool geschikt werd gemaakt op dringend verzoek van Oistrakh.

Alina Ibragimova en Steven Osborne kiezen de juiste vereiste stijl voor deze muziek. Bij hen vinden we duidelijk hardheid en vaart, maar op de punten waar dat nodig is tonen ze ook gevoel voor lyriek en een wat warmere toon.

Wat deze uitvoeringen vooral van menig andere –  Repin/Berezowsky (Erato 0630-10698-2), de Shahams (Artemis CD 1555), Kremer/Argerich (DG 431.803-2), Bell/Mustonen (Decca 475.671-2), Mullova/Anderszewski c.q Canino (Philips 475.7460) – onderscheidt, zijn de rolverdeling tussen Ibragimova (van nature mild, zangerig) en Osborne (assertief, stuwend) het extra engagement dat hier doorklinkt. De kostelijke 5 Melodieën zorgen voor mooie momenten van ontspanning tussen beide sonates.