Poulenc: Litanies à la vierge noire; Gloria; Stabat mater. Patricia Petibon met Orchestre de Paris en –koor o.l.v. Paavo Järvi. DG 479.1497 (63’48”). 2013
Poulenc: Litanies à la vierge noire; Anoniem: Salve regina; Beata es virgo Maria; Regina mundi; Castagnet: Salve regina (2x); Latry: Salve regina. Olivier Latry (org) met de Maîtrse de Notre-Dame Parijs o.l.v. Lionel Sow. Hortus 056 (65’46”). 2007
Het is enigszins een sfeer van specifiek Frans geparfumeerd ritueel waarin Poulencs Gloria de luisteraar dompelt. Aan de juiste realisatie van dat klimaat draagt deze uitvoering wezenlijk bij. Sopraan Petibon zingt met een haast bovenaardse gewichtloosheid haar aandeel in ‘Domine Deus’, ‘Rex coelestis’ en ‘Domine Deus – Agnus Dei’. Ritmen zijn pittig gemarkeerd door koor en orkest en het geheel klinkt hoogst idiomatisch.
Voor zijn Litanies à la vierge noire waarvan in 1936 eerst een versie voor vrouwenstemmen en orgel verscheen die in 1947 werd aangevuld met eentje voor sopraansoliste, eenzelfde dameskoor en orkest bestaande uit strijkers en slagwerk koos Poulenc nogal sombere teksten. De muziek klinkt naar Poulenc begrippen ook nogal streng en krachtig met gedeelten a cappella of alleen met zachte paukslagen en mooi gekleurde inbreng van de strijkers. Wat dit betreft valt enige gelijkenis met het Orgelconcert niet te ontkennen.
Het is de verdienste van Järvi dat hij zijn koor tot een grote expressiviteit weet te stimuleren om alle inherente smeekbedes, contemplatie en verering te uiten. Patricia Petibon vult haar solobijdragen in gelijke geest in.
Een wat robuuste aanpak zoals hier doet het Stabat mater geen kwaad. Zowel de smart van ‘Cuius animam gementem’ als de felheid van ‘Quis est homo’ en de overpeinzende, betraande lyriek en dissonante orkestrale porren uit ‘Vidit suum dulcem natum’ met een prachtige rol voor de soliste zorgen voor een heel geslaagd geheel.
Natuurlijk bestonden al vrij geslaagde andere opnamen van deze werken, van Dutoit bijvoorbeeld (Decca 448.139-2), maar deze nieuwe verdient nu eigenlijk de voorkeur.
Wie van de Litanies de oorspronkelijke vorm wil horen, is goed af met de hier genoemde door en door Franse vertolking van Latry en Sow.