Riley: Cantos desierto, Zamorra, Dias de los muertos, Barabas, Ascención. Tracy Silverman (v), David Tanenbaum (git), William Winant (git). New Albion NA 106 (66’09”). 2000

Riley: Piedad, Happychap, Spiralysis, Food for the bearded, Sinspiration, Yubalation, Sonata quasifantokastica, Drift, Balama. Gyan Riley (gi), Tracy Silverman (va), David Doll (slagw), Terry Riley (zangstem). New Albion NA 119 (51’17”). 2001

De werken die op dit tweetal cd’s zijn bijeengebracht illustreren de ontwikkeling van de componist die zich van een aleatorische, improviserende stijl richting ‘op paper genoteerde’ stijl bewoog. Maar de jazz elementen bleven en de suggestieve, soms niet op het eerste gezicht nader te verklaren titels dekken een lading van nu eens bizarre, dan weer melancholieke of humoristische composities.

In het eerste geval wordt de luisteraar in een quasi Spaanse klassieke en moderne sfeer gelokt met dominante gitaarwerken en fraaie inbreng in van violist Tracy Silverman die zich in vrijwel al  zijn repertoire met veel begrip toelegt op eigentijdse muziek. Hij schittert in ‘Cantos desiertos’.

Ongeacht hoe je voer voor baardmannen wilt opdienen is de tweede opname ook een genoegen om naar te luisteren. Het repertoire is nu vooral geënt op Franse jazz en Indiase klassieke muziek  Hier horen we Tracy Silverman op haar elektrische viool in ‘Yubalation’.

Gyan Riley voelt zich kennelijk goed thuis in het idioom van zijn vader en toont in het realiseren van diens werken ook een zekere creativiteit. Verder wordt met verbeelding en passie gemusiceerd.