Raaff, Robin de: Der einsame im Herbst; Concert voor fluit en instrumentaal ensemble; Megumi-suite. Marieke Franssen (fl), Eva van Grinsven (sax) met het Doelen ensemble o.l.v. Arie van Beek. Et’cetera KTC 1525 (57’49”). 2014
Robin de Raaff (1968) was nog te jong als componist met een intussen aardig repertoire op zijn naam om een plaatsje te krijgen in Leo Samama’s ‘Voorspel tot een nieuwe dag’, Zeventig jaar Nederlandse muziek 1915-1985. Dat kan ook niet anders want pas in het laatste decennium van de vorige eeuw brak De Raaff door nadat hij bij Geert van Keulen, Theo Loevendie en George Benjamin compositie had gestudeerd.
Dat leverde hem wel reeds in 2000 in Tanglewood een invitatie als Senior Composition Fellow op. Daaruit volgden compositie opdrachten met als resultaat een pianoconcert (Ralph van Raat met het Radio kamerorkest o.l.v. Peter Eötvös, Et’cetera KTC 1309), Entangled Tales, het septet Ennea’s domein (Harrie Starreveld (fl), Harry Sparnaay (kl), René Eckhardt (p) en het Schönberg kwartet, Et’cetera KTC 1381, 4 cd’s) en Un visage d’emprunt (Da Camera ensemble o.l.v. Rian de Waal, Q Disc Q 9900-2).
Op cd vallen trouwens meer verkenningen te doen binnen De Raaffs intussen vrij omvangrijke en diverse oeuvre. Uit al die werken blijkt een gedegen all-round vakmanschap dat zich concentreert in een uitgesproken goed kleurgevoel, structuurbesef en als afleiding daarvan vormbegrip.
In de ‘live’ opname van het Doelen Ensemble komen die aspecten alle duidelijk naar voren. In tegenstelling tot Mahlers anonieme ‘Einsame im Herbst’ uit Das lied von der Erde, is De Raaffs Einsamer een concrete persoon, namelijk de bejaarde Schönberg die zijn beide bentgenoten en leerlingen Berg en Webern was verloren. De initialen van het betreffende drietal vormen het uitgangspunt van het uit drie in elkaar overgaande delen bestaande werk uit 2000 dat vanzelfsprekend een nogal weemoedig karakter heeft.
Het Fluitconcert (1997) heeft genoeg aan een compacte begeleiding en bevat een aardig jazz-georienteerde inslag.
Megumi was het dertienjarige Japanse meisje dat naar Korea werd ontvoerd en waarvan sindsdien niets meer is vernomen.Mirjam van Veelen en John Williams maakten daar in 2008 een prachtige filmdocumentaire over waarvoor Robin de Raaff de muziekschreef. Die is echt als onopvallende, echt begeleidende ondersteuning bedoeld en vraagt om een kleine bezetting van wat blazers, strijkers en een piano. Een persoonlijke, dragende rol speelt hierin Eva van Grinsven met haar saxofoonfamilie.