Riley: In C; Sunrise of the planetary dream collector. Ragazze kwartet, Slagwerk Den Haag en Kapok. Channel Classics CCS 37816 (57’26”). 2015

Met Riley de minimalist kan men bij In C vele kanten op met verschillende instrumentatie van de drieënvijftig melodiefragmenten waarvan de vertolkers zelf mogen bepalen hoe vaak deze worden herhaald. Deze klassieker 1964 kent ook geen gespecificeerde instrumentatie. Dat biedt ten opzichte van de versie van de componist zelf uit 1968 met hout- en koperblazers plus slagwerk deed er op Sony 88697-45368-2 42’02” over, de proto punk-rock band The Styrenes (Enja 9435) rekte het op tot 53’19”, met Ars Nova Kopenhagen en het Percurama slagwerkensemble kwam Hillier (Ars Nova 8.226049) met vocale effecten erbij op 55’17” en het Ragazze kwartet scoort samen met Slagwerk Den Haag 40’35”.

De componist moedigde veranderingen en uitbreidingen alleen maar aan om de veelzijdigheid en de aantrekkelijkheid van het stuk te vergroten. Op Challenge begint het werk met lichte slagwerktikjes en schurende, piepende geluiden als van een fiets die moet worden gesmeerd. Geleidelijk worden liggende tonen toegevoegd en zo groeit het werk op subtiele en eigenlijk best bekoorlijke wijze met de inbreng van luchtige pizzicato strijkers en houten slagwerk. Het resultaat getuigt van veel inventiviteit en grote verbeeldingskracht.

Het oorspronkelijk zo’n tien minuten durende Sunrise of the planetary dream collector werd in 1980 geschreven voor het Kronos kwartet dat er de eerste en tot nu toe enige opname van maakte (Nonesuch 7559-79503-6). Hier wordt het in een knappe bewerking voor strijkkwartet en jazz trio Kapok opgerekt tot 16’51”.

Merkbaar is deze geweldige interpretaties is dat de musici onderling heel goed naar elkaar luisteren, tot interessante interactie komen en zo steeds op één lijn komen of al zitten en bovendien  ook nog spontaan klinken en incidenteel nog met zang verrassen.