Rautavaara: Aleksis Kivi. Jorma Hynninen (b., Aleksis Kivi), Lasse Pyösti (spr. en August Ahlqvist), Eeva-Liisa Saarinen ( ms., Charlotta), Helena Juntunen (s., Hilda), Gabriel Suovanen (b., jonge Aleksis), Marcs Groth (buffo J.L. Runeberg), Lassi Virtanen (t., Mikko Vilkastus) en Jaako Kiettiko (bs., oom Sakeri) met Jyväskylä sinfonia o.l.v. Markus Lehtinen.Ondine ODE 1000-2 (2 cd’s, 1u. 37’45”), ODV 4009 (dvd). 2000

De opera Aleksis Kivi uit 1996 die in 1997 tijdens het festival in Savonlinna in première ging is gebaseerd op het leven van de vroeg negentiende eeuwse schrijver Kivi (1834-1872) die bij voorkeur realistische verhalen schreef en nogal denigrerend werd afgedaan door het literaire gevestigde orde. Ten gevolge van alcoholisme stierf hij al op 38-jarige leeftijd.

Bariton Hynninen sloeg de componist dit onderwerp voor en hij vervult de hoofdrol in deze opname, die vooral ook door hem wordt gedragen. Zijn prachtige invulling van deze rol verleent het werk, dat verder vol zit met declamatie door een spreker boven een nogal banale, aan filmmuziek herinnerende orkestratie.

In het werk horen we ook de jonge Kivi. Een tweede centrale rol is weggelegd voor Charlotta met wie de schrijver een onduidelijke romantische relatie had. Mezzo Eva Liisa Sarinen vervult deze rol op heel boeiende wijze. Dramatiek wordt in het werk gebracht door criticus August Ahlqvist die de schrijver haatte. En dan is er de in het Zweeds schrijvende Johan Ludvig Runeberg. 

Van veel boeiende ontwikkeling is geen sprake in dit werk over een idylle die in een nachtmerrie eindigde. Rautavaara was spaarzaam in de orkestratie met strijkers, klarinetten en slagwerk. 

Een meesterwerk is dit niet, interessant is het wel

Men zou deze opera kunnen beschouwen als een neefje van Bartóks Hertog Blauwbaards burcht.