Rameau: Le grand théâtre de l’amour. ‘Forêts paisibles’, ‘Viens, hymen’, ‘Arrêtez… ici je vois partout…. Pour jamais l’amour nous engage’, ‘Vaste empire des mers’ (bew), ‘Chaconne’, ‘Régnez, plaisirs et jeux’ uit Les indes galantes; ‘Feuillages verts naissez’; Ouverture Pygmalion; ‘Es-il beau?’ uit Pygmalion, Contredanse uit Les fêtes de l’Hymen et de l’Amour ou les dieux d’Egypte, ‘Je ne sais quel ennui me presse’ uit Naïs, ‘Un horizon serein‘, Contredanse uit Les Boréades, ‘Pour voltiger dans le bocage’ uit Les Paladins, ‘Ritournelle’ uit Hippolyte et Aricie, ‘Tendres amour’ uit Anacréon, ‘Ballet figuré’, ‘Air tendre en rondeau’ uit Zoroastre, ‘Coulez, mes pleurs’ uit Zaïs, ‘Sommeil’ uit Dardanus, ‘Tristes apprêts, pâles flambeaux’ uit Castor et Pollux, ‘Tambourins’ uit Les fêtes d’Hébé, ‘Formons les plus brillants concerts…. Aux langueurs d’Apollon’ uit Platée. Sabine Devieilhe (s), Samuel Boden (t), Aimery Lefèvre (b) met Les Ambassadeurs en Jeune choeur de Paris o.l.v. Alexis Kossenko. Erato 50999-934149-2 (80’06”). 2013

‘Echte, ware muziek is muziek die het hart raakt’, citeert citeert dirigent Kossenko uit Rameau’s Traité de l’harmonie. Cupido is de baas van het Grand théâtre waarin de jonge Franse lyrische coloratuursopraan als fantastische vocale actrice voor het publiek niet als een marionet, maar als een groot vertolkster optreedt.

Maar het gaat (gelukkig) niet alleen om liefde van een jong meisje in dit programma met fragmenten uit wel twaalf opera’s, maar ook om wanhoop, onschuld, teleurstelling, verdriet en zelfs parodie. Dat komt de afwisseling zeer ten goede, temeer daar de zangeres die stemmingen steeds heel goed treft en daarbij vergeven we het soms net te royale vibrato van de zangeres graag.

Overigens is ‘Feuillages verts naissez’ in plaats van aan Rameau toegeschreven aan M.A. Charpentier

Naast Sabine Devieilhe horen we in een paar fragmenten andere jonge zangers: de Franse bariton Florian Sempey en de Engelse tenor Samuel Boden in een paar duetten en een trio. 

Met zijn barokensemble Les ambassadeurs weet Kossenko vooral ook de muziekdramatische en kleurige kanten te beklemtonen. Een enkele keer neemt de dirigent de fluit ter hand. Met deze groep musici worden we van het ene naar het andere hoogtepunt gebracht in fragmenten die een groot deel van Rameau’s werken omvat: van Hippolyte et Aricie uit 1733 tot Les Paladins uit 1760. 

Er zijn zelfs een paar cd premières te horen: De contredanse uit Les fêtes de l’Hymen, ‘Pour voltager dans le bocage’ uit Les Paladins en ‘Tendre amour’ uit Anacréon.

Probeer om een goed idee van het geheel te krijgen vooral de meesterlijke, pakkende aria ‘Air pour les savages’ en als contrast het ontroerende ‘Tristes apprêts’.