Rimsky-Korsakov: Scheherazade op. 35. Bartlomiej Niziol (v) met Philharmonia Zürich o.l.v. Fabio Luisi. Philharmonia PHR 0106 (47’38”). 2016

De muziek van de populaire orkestsuite Scheherazade van Rimsky-Korsakov is gebaseerd op vier verhalen uit de vertellingen Duizend en een nacht, roept derhalve oosterse beelden op en onderstreept het fantasierijke en soepele orkestratietalent van de componist.

De afzonderlijke secties zijn op een elegante manier mrt elkaar verbonden door een steeds terugkerende passage voor soloviool, het instrument dat prinses Scheherazade vertegenwoordigt.

De componist zelf merkte op dat zijn orkestratie in deze fase van zijn carrière een ‘aanzienlijke hoeveelheid virtuositeit, alsmede een warme sonoriteit zonder de invloed van Wagner’ had bereikt. Maar wellicht is het beter om de aandacht te richten op het vermogen van de componist om een feest in het oude Bagdad op te roepen, of op de getijden van de zee, terwijl intussen de inherente muzikaliteit van het werk behouden blijft.

In de Vergelijkende Discografie kwam in 2011 Valery Gergiev (Philips 470.840-2) als ‘winnaar’ naar voren. Na hem verschenen nog opnamen van Peter Oundjian (Chandos CHSA 5145), Sascha Goetzel (Onyx ONYX 4124), Ryan McAdams (Helicon 02-9662), Norichika Limori (Genuin GEN 04047), maar deze brachten geen verbetering.

Bartlomiej Niziol en Fabio Luisi komen hoorbaar verder en leveren een heel goede, maar in wezen ook weer geen betere prestatie. Wel had best nog wat muziek extra opgenomen mogen worden, maar toegegeven, dat is lang niet altijd het geval. Bij Gergiev wel: Borodins In de steppen van Centraal Azië en een bewerking van Balakirevs Islamey.