Röntgen: Suites voor soloviool op. 88a nr. 1-3; Sonates voor soloviool op. 88b nr. 1-3; Sonates voor soloviool op. 68b nr. 1-3; Fantasie voor soloviool; Sonate voor viool en cello; Sonate voor solocello; Suites voor solocello nr. 1 en 2; Rapsodieën over Amerikaanse Negro spirituals voor solocello nr. 1 en 2; Sonates voor een basstem (cello ad lib) nr. 1-3; Variaties over een thema van Karl Michael Bellmann. Oliver Kipp (v) en Katharina Toe (vc). Thorofon 26283 (3 cd’s, 3u. 40’59”). 2015
Gehoord dit drietal cd’s (en een aantal eerdere) doemt de vraag op: kennen we in eigen land Julius Engelbert Röntgen (1855-1932) wel voldoende? Het antwoord is: buiten insiders kringen en conservatoria studenten waarschijnlijk ontkennend. Wat voor een manco dit is, moet iedereen maar voor zichzelf uitmaken.
De Duitse pianist/componist Röntgen studeerde bij Carl Reinecke en Franz Lachner, kwam in 1877 naar Amsterdam en leverde zijn eerste bijdragen aan het Nederlandse muziekleven. Zo hielp hij bij de stichting van het Amsterdams Conservatorium, gaf piano onderricht, kreeg na W.O. I het Nederlandse staatsburgerschap en liet in 1924, nadat hij zich uit het openbare leven had teruggetrokken, de villa Gaudeamus bouwen in Bilthoven met een ronde muziekkamer die vrijzwevend was en die nog steeds de jaarlijkse Gaudeamus week herbergt als ontmoetingsplaats van eigentijdse componisten die daar een prijs kunnen winnen.
Met zo’n achthonderd werken op zijn naam, mag Röntgen rustig veelschrijver worden genoemd. Daaronder bevinden zich 25 symfonieën, 7 pianoconcerten, 3 vioolconcerten en 3 celloconcerten en verder talloze kamermuziek composities, pianowerken en vocale stukken.
Maar het belangrijkste segment van Röntgens oeuvre bestaat uit kamermuziek met daaronder alleen al weer 14 cellosonates, waarvan de vijfde de mooiste is.
Hier echter, op dit drietal cd’s gaat het om solowerken voor viool en cello in verschillende vormen en een sonate voor viool en cello. Dat zijn dan misschien wel geen grote meesterwerken, ze getuigen wel van veel vakmanschap en stijl.
Violist Oliver Kipp en celliste Katharina Toe nemen ieder een deel van dit materiaal grondig en geïnspireerd onderhanden en werken in de sonate ook god eendrachtig samen.