Rachmaninov: Pianoconcert nr. 2 in c op.18; Paganinirapsodie op. 43. Anna Vinnitskaya met de NDR Elbphilharmonie o.l.v. Krzystov Urbanski. Alpha 275 (56’36”). 2016

Het heeft waarachtig nit ontbroken een heel goede opnamen van dit tweetal werken. De meeste muziekliefhebbers zullen al wel in hun Rachmaninov behoefte voorzien hebben. Maar wie nog voor de aanschaf van deze werken staat, moet beslist eens naar deze opname van de jonge Russische pianiste - di eerder fijne opnamen met    maakte, luisteren.

Vinnitskaya zorgt voor een attractief heldere articulatie die een enigszins gewichtloze, Mendelssohniaanse Puck en Titiana klank aan de discant veroorzaakt, terwijl haar lage register een mooi diepe sonore klank heeft. In het Pianoconcert nr. 2 klinkt ze bij vlagen hooguit wat afstandelijk. De uitvoering had mogelijk in de hoekdelen wat meer urgentie mogen hebben, maar het langzame deel is een kostelijk soort wiegelied met fraai zwevende pianoklanken.  

Urbanski volgt de soliste uitstekend, wat bij nogal wat tempowisselingen niet vanzelfsprekend is. In de episodische Paganinirapsodie leggen solisten en dirigent een vrij koele, zeer beheerste en uitermate bevredigende stijl aan de dag. Hier horen we soliste en dirigent beiden op hun best.

Vergelijk wat dezelfde koppeling betreft met Ashkenzy (Decca 417.702-2). 

Zelfs de oude mono opname van William Kapell (Naxos 8.110692) uit 1951 en die van Sviatoslav Richter van een jaar of tien later (DG469.278-2, 2 cd’s) zijn nog interessant om er eens bij te halen.