Rihm: Geste zu Vedova 2015; Strijkkwartet in g 1966; Strijkkwartet 1968; Strijkkwintet 2013. Minguet kwartet met Jens Peter Maintz (vc). Wergo WER 7346-2 (47’01”). 2016 

Deze cd met kamermuziek van Wolfgang Rihm is mede daarom zo interessant, omdat deze heel vroege en heel late composities van de in maart 2017 vijfenzestig geworden componist combineert. Opvallend is dat het strijkkwartet in g zowel als het andere kwartet niet zijn opgenomen in de reeks van intussen dertien genummerde kwartetten waarvan het uit Ulrich Isfort en Annette Reisinger (v), Aroa Sorin (va) en Matthias Diener (vc) bestaande Minguet kwartet reeds een opname maakte. De naam van het ensemble gaat terug tot de achttiende eeuwse Spaanse filosoof Pablo Minguet die in zijn geschriften de toegang tot kunst voor iedereen bepleitte.

De beide ongenummerde kwartetten werden pas in in 1997 voor uitvoering vrijgegeven. Als composities van een veertien- c.q. zestienjarige zijn het geen werken waarvoor de componist zich hoeft te schamen. Dat in g staat nog duidelijk in de klassieke traditie, maar het andere vertoont een duidelijke verdere ontwikkeling en combineert opvallend iets van ’nieuwe zakelijkheid’ juist met het rond de jaren 1920 heersende expressionisme. 

Geste zu Vedova is een tien minuten durend eerbetoon aan de Italiaanse schilder Emilio Vedova (1919-2006) die een belangrijke vertegenwoordiger was van de informele schilderkunst. Hier toont de componist heel vrij zijn gevoelens. Het Strijkkwintet tenslotte staat met zijn melancholieke inslag weer duidelijk in de traditie van Schuberts beroemde strijkkwintet.

Dat het Minguet kwartet als geen ander thuis is in Rihms kwartetliteratuur is een garantie voor optimale vertolkingen, waarbij dit als een nuttige epiloog kan gelden, al is niet uitgesloten dat de componist nog meer kwartetten schrijft.