Rautavaara: Cellosonates nr. 1 en 2; Preludes en fuga’s voor solocrllo nr. 1 en 2; Sonate voor solocello; Lied van mijn hart (bew.); Variaties voor 2 celli en piano Polska. Tanja Tetzlaff en Gunilla Süssmann. Ondine ODE 1310-2 (67’57”). 2017

Kort voor zijn negentigste verjaardag overleed de Finse componist   Einojuhani Rautavaara in 2016. Altijd steunde hij in zijn muziek op twee inspiratiebronnen, een gevoel voor mystiek en voor de elementaire kwaliteiten van het Finse landschap. Daarbij beschouwde hij zich als romanticus want: “Een romanticus heeft geen coördinaten. In de tijd gezien is hij van gisteren of van morgen, maar nooit van vandaag”. 

De cello speelt in zijn ouevre best een belangrijke rol met zijn naar de menselijke stem bepaalde lyrische klankkleur tussen bariton en bas. Dat blijkt ook uit zijn beide Celloconcerten. Nr. 1 is er fraai van Marko Ylönen (Ondine ODE 1156-2), nr. 2 met de titel ’Naar de horizon van Truls Mørk (Ondine ODE 1178-2).

Maar zijn werken voor cello en piano waren blijkbaar nog niet vertegenwoordigd op cd.

De Préludes en fuga’s ontstonden als vroegste in neoklassieke stijl in 1955 en zijn respectievelijk ‘op naam van Einar Englund’ en als ‘grafschrift voor Béla Bartók’. De vierdelige Solosonate uit 1969 begint mooi met het deel Libero e poetico en laat barokke invloeden horen.

Cellosonate nr. 1 in uit 1973 en werd in 2001 nog eens herzien, nr. 2 is uit 1991. Dat latere werk heeft duidelijk iets moderners en kantigers. Het werd geschreven voor een celloconcours

De Polska variaties uit 1977 zijn gebaseerd op een volksmelodie uit de streek rond Rantasalmi en het Lied van mijn hart (Sydämeni laulu) is een bewerking van een aria uit de opera Aleksis Kivi uit 1996. Het is opgedragen aan de overleden Estse componist Lepo Sumera.

Het is mooi dat twee Duitse musici zich om dit Finse erfgoed bekommeren en voor de waarschijnlijk eerste opname van deze werken zorgen. Wel zijn op iTunes dezelfde werken te horen met David Pereira en Ian Munro (2002).

RAUTAVAARA:Beide musiciennes houden een heel geslaagd warm pleidooi voor deze muziek, die ze in alle karakterverschillen goed typerend weergeven.