Rautavaara: Vigilia; Credo; Canticum Mariae Virginis; Onze Vader; Psalm 23 en 130; Magnificat; Avondmaal; Ave Maria; Missa duodecanonica; De liefde vergaat nooit; Legende; Marjatta’s kerstkoraal; Kersthymne; Psalm of invocation; Evening hymn; Canción de nestor Tiempo; In de schaduw van de wilg; Het vertrek ‘Lähtö’; De bruid ‘Morsian’; Praktisch Deutsch; Met vreugde gaan we dansen; Zomernacht; Kathedralen; Suite de Lorca; Ludus verbalis; Nirvana herma; Die erste Elegie; Fantasie ‘On the last frontier’; True and false unicorn. Jyrki Korhonen (bs) Topi Lehtipuu (t), Eric-Olof Söderström, Pia Freund (s), Jyrki Korhonen (Lilli Paaskivi (ms), Petteri Salomaa (b) met het Fins omroepkoor o.l.v. Fimo Nuoranne c.q. Fins omroeporkest en -koor o.l.v. Timo Nuoranne en Eric-Olof Söderström. Ondine ODE 1186-2 (4 cd’s, 4u. 39’18”). 

Eerlijk toegeven: het kostte enige moeite om in een paar zittingen door dit ruim vier en een half uur durende programma met koorwerken van de op 88-jarige leeftijd gestorven Fin Einojuhani Rautavaara heen te komen. Mystieke muziek met een heel grote M en in verschillende stijlen van neoclassicisme via serialisme tot koel noords minimalisme en af en toe een zweem neoromantiek.

Het langste werk is het ruim een uur durende 34-delige Vigilia (vespers) dat ook apart verkrijgbaar is (Ondine ODE 910-2). Het vindt zijn spirituele basis in de Fins orthodoxe kerk en kent gelukkig heel mooie momenten zoals in het ‘Eerste Katisma’, ‘Gezegend is de mens’ en het ‘Alleluia’.

Op de vertolkingen lijkt weinig aan te merken en het is nuttig dat dergelijke opnam bestaan om door herhaald beluisteren vertrouwder te raken en een beter begrip te krijgen voor dit idioom.