Rossini: Semiramide. Albina Shagimursatova (s., Semiramide), Daniela Barcellona (ms., Arsace), Marco Palazzi (bs., Assur), Barry Banks (t.,  Idreno), Gianluca  Buratto (bs., Oroe), Susana Gaspar (s., Azema), David Butt Philip (t., Mitrane), James Platt (bs., L’ombra di Nino) met het Opera Rarar koor en het Orkest van de Age of enlightenment o.l.v. Mark Elder. Opera Rara ORC 57 (4 cd’s, 3u. 50’56”). 2017 

In 1823 ging Rossini’s Babylonische opera Semiramide in Venetië als laatste van zijn in Italië geschreven opera’s in première. Het werk is wel bestempeld als laatste grote barokopera. Door een combinatie van afgemeten klassieke dramaturgie en vocaal extremisme werd het een zeer opmerkelijk werk.

De bron van deze opera moeten we zoeken bij een toneelstuk van Voltaire. Daarin is Semiramde koningin van Babylon geworden door met hulp van haar minnaar Assur haar echtgenoot Nino te vermoorden. Maar intussen is ze verliefd geworden op de jonge legerkapitein Arsace, niet wetend dat het hier gaat om haar verloren geraakte zoon.

Rossini put de dramatische mogelijkheden van dit gegeven volkomen uit en maakt het vooral zijn zangers niet gemakkelijk. Geen wonder dat het werk weinig wordt opgevoerd. Maar er bestaan gelukkig wel een stel opnamen van, waarvan die van Bonynge met Joan Sutherland een der mooiste was (Decca 425.481-2).

En dan is er nu deze nieuwe uitgave die meteen bijzonder is op sommige punten. In 2016 voerde Mark Elder deze opera concertant uit tijdens de Londense Proms en dat werd een sensatie, onder meer doordat hij alle passages die in moderne opvoeringen worden geschrapt in ere herstelde. Daardoor beslaat Semiramide 4 cd’s.

Albina Shagimuratova verbluft met haar prachtige stemmiddelen in de titelrol in de hoogliggende coloraturen, Daniela Barcellona is een krachtige, wendbare en speciale Arsace, Mirco Palazzi vertolkt een geniepige en toch attractieve krijger Assur en Gianluca Buratto is een uitstekende Oroe, de onvermurmbare priester wiens geheime machinaties de hele dramatische crisis op gang brengen. Ook de ensembles bezitten een pakkende dramatische intensiteit.

Elder zorgt voor vlotte tempi die de vaart erin houden en het ‘oude instrumentarium’ draagt ook veel bij aan de grimmigheid van het geheel. Vooral het koper klinkt onheilspellend. Waarschijnlijk zal het lang duren voordat deze uitgave wordt overtroffen.