Ries: Vioolsonates in Es op. 18, g op. 38/3 en D op. 83. Eric Grossman en Susan Kagan. Naxos 8.573862 (67’47”). 2017

Het is duidelijk: voor de werken van Beethovens enige echte leerling tusen 1801 en 1805 en ‘secretaris’ Ferdinand Ries (1784-1838) is de laatste jaren meer belangstelling ontstaan, gevoed door opnamen van zijn vroeger nagenoeg onbekende werken.

In 2015 maakten Ariadne Daskalakis en Wolfgang Brunner al een opname van de Vioolsonates in F op. 8/1, cis op. 71 en Bes op. 16/2 van Ferdinand Ries (CPO 777.676-2), maar Eric Grossman en Susan Kagan pakken het grondiger aan en zijn bezig alle Vioolsonates vast te leggen. Dit is deel drie uit de serie, die begon op Naxos 8.573193 en werd voortgezet op Naxos 8.573717.

Het moet vooral de Amerikaanse pianiste Susan Kagan zijn geweest die er met haar speciale studie van de in de schaduw van Beethoven levende componist de stoot gaf tot deze opnamereeks die heel wat cd premières bevat. Eerder zorgde ze al voor een vijftal cd ’s met Pianosonates en -sonatines (Naxos 8.570743, 8.570796, 8.572299, 8.572204, 8.572300 en de vierhandige werken met Vassily Primakov op Naxos 8.573063).

Dat het bij de Vioolsonates gaat om werken die de piano op de voorgrond plaatsen is voor die tijd niet zo bijzonder, bovendien was het ’t eigen instrument van Ries.

Soms klinkt de muziek enigszins Mozartiaans en steeds is deze vooral elegant; een hoogtepunt hier is het adagio uit de Sonate in g, trouwens telkens zijn het de langzame delen die de meeste indruk maken.

Violist Eric Grossman legt terecht de nadruk op de milde kant van de muziek en Susan Kagan is een heel vaardige pianiste die niet te gewichtig doet en raak typeert. Hooguit kan men beklagen dat ze geen fortepiano gebruikte.