Rossini: Zelmira. Bruce Ford (t., Antenore), Antonino Siragusa (t., Ilo), Elizabeth Futral s., Zelmira), Mirco Palazzi (bs., Leucippo), Marco Vinco (bs., Polidoro), Manuela Custer (ms., Emma) met het Schots kamerorkest o.l.v. Maurizio Benini. Opera Rara ORC 27 (3 cd’s, 3u., 01’56”). 2003

De opera Zelmira van Rossini is de laatste die hij in Italië componeerde; het werk ging in 1822 in het San Carlo theater in Napels in première. Het onderwerp is politiek van aard en gaat over de integriteit van machthebbers.

Zelmira is de dochter van de koning van Lesbos en wordt er na een staatsgreep van beschuldigd haar vader Polidoro te hebben vermoord terwijl ze hem juist verborgen houdt om hem te redden. Als daarna ook de onrechtmatige opvolger wordt doodgestoken, krijgt ze ook daarvan de schuld.

Zowel de moord als de beschuldigingen komen van Antenore, een op macht beluste generaal. Het wordt nog ernstiger wanneer Ilio, de echtgenoot van Zelmira, van buitenlandse reizen terugkeert en wijs wordt gemaakt wat zijn gade voor verschrikkelijks gedaan zou hebben.

Er geloofwaardig is het natuurlijk niet met al die valse beschuldigingen en hert gemak waarmee Ilio die als waarheid aanneemt en later wat al te vlot door haar worden vergeven.

Maar de muziek hierbij vergoedt veel en vergt weer de nodige vocale pyrotechniek. Een hoorbaar oude Bruce Ford weet nog goed raad met de lastige rol van Antenore. Elizabeth Futral zingt de coloraturen van Zelmira met een briljante helderheid en behoudt in dramatisch opzicht de waardigheid van een ijskoningin.

Voor een prachtige inbreng zorgen Antonino Siragusa als Ilio en Manaele Custer als Zelmira’s handlangster Emma. Marco Vinco is een waardige bel canto bas als Polidoro, die tenslotte in ere wordt hersteld als vorst. 

Dirigent Mauriozio Benini leidt de eb en vloed van de muziek op briljante wijze in goede banen.

Dit is de eerste volledige opname van deze opera waarvan nog wel een andere cd opname en een dvd versie bestaan.