Rossini: Eduardo e Cristina. Kenneth Tarver (t., Carlo), Silvia dalla Benetta s., Cristina), Laura Polverelli (ms., Eduardo), Baurzhan Anderzhanov (bs., Giacomo), Xiang Xu (t., Altei) mrt het Camerata Bach koor Poznan en de Virtuosi Brunensis o.l.v. Gianluigi Gelmetti. Naxos 8.660466/7 (2 cd’s, 2u. 21’24”). 2017
De tweeakter Eduardo e Cristina van Rossini uit 1819 op een libretto van Giovanni Schmidt was eigenlijk een pastiche, want die tekst was oorspronkelijk bedoeld voor de opera Odoaro e Ctistina van Stefano Pavesi, maar werd door Andrea Leone aangepast voor Rossini.
Het ging om een haastklus en Rossini aarzelende niet om brokjes te l4=ene uit zijn eerdere Adelaide di Borgogna, Riccciardo e Zoriade en Ermione.
Bij de première in Venetië had het werk een enorm succes en kreeg wel vierentwintig voorstellingen.
De zich in een ‘ver verleden’ afspelende handeling gaat over Eduardo, de bevelhebber van het Zweedse leger, die zijn koning Carlo het goede nieuws over een gesloten vrede brengt in Stockholm. Op diezelfde dag kondigt die koning aan dat zijn dochter Cristina gaat trouwen met de Schotse prins Giacomo. Helaas is Cristina in het geheim al getrouwd met Eduardo en heeft ze van hem een zoontje, Gustavo.
Ze besluit te vluchten, maar tijdens de voorbereidingen van het huwelijk wordt Gustavo ontdekt. Cristina bekent dat zij zijn moeder is, maar weigert om de naam van haar man te openbaren. Wanneer Eduardo verschijnt bekent hij dat hij de vader is en het stel belandt in de gevangenis. Cristina blijft weigeren om met Giacomo te trouwen, ook al wil deze Gustavo als zijn eigen zoon erkennen.
Tot s lot wordt Eduard door zijn vriend en strijdmakker Atlei bevrijd en samen met hem verslaat hij het Russische leger na een verrassingsaanval. Daarna geeft hij zijn zwaard aan koning Carlo, waarna deze het echtpaar vergeeft en zijn zegen geeft.
Later werk deze opera vrijwel vergeten, totdat hij in 2017 opdook bij f Festival in Bad Wildbad. Daaraan is deze ‘live’ opname te danken. Het is de tweede, want in 1997 verscheen al een opname van Francesco Corti (Bongiovanni GB 2205/6-2).
Gelukkig is ook deze nieuwe versie een geslaagde. We krijgen veel mooi bel canto en prachtige, verbeeldingsvolle, soms even dramatische muziek te horen in hoogtepunt na hoogtepunt. Opnieuw blijkt weer eens hoe een verborgen schat te lang verborgen bleef.