Röntgen: Pianoconcerten nr. 3 in d, 6 in e en 7 in C. Oliver Triendl met het Kristiansand symfonie orkest o.l.v. Hermann Baumer. CPO 555.055-2 (70’19”). 2017

Heeft het niet iets beschamends dat de meeste opnamen met werken van Julius Röntgen (1855 - 1932) uit het buitenland komen. Goed, hij was een immigrant uit Duitsland, maar wel van de Nederlandse violist Engelbert  Röntgen en wat dan nog. Wel is er een opname uit 1996 van de Pianoconcerten nr. 2, 6 en 7 door Folke Nauta met het Orkest van het Oosten o.l.v. Jurjen Hempel (Donemus CV 64).  

Begrippen als ‘eigentijds’ en ‘vernieuwend’ zijn op hem niet van toepassing, maar de muzikale betekenis van de persoonlijkheid van de componist die zich in 1877 in Nederland vestigde is bepalend voor de waarde en de kwaliteit van zijn muziek. Wie Röntgen's voorbeeld was, wordt al na enkele maten van het vierdelige Pianoconcert nr. 3 uit 1888 duidelijk: Johannes Brahms en een groot vakmanschap kan hem niet worden ontzegd. 

Nr. 6 is ééndelig en bondig en dateert uit 1929. Het laatste Pianoconcert nr. 7 ontstond kort daarop en is driedellig.

Oliver Triendl poetst als het ware alle solodetails tot de laatste roulade op tot juweeltjes. De langzame delen klinken niet alleen welluidend, maar krijgen ook een haast tastbare intimiteit en de begeleidingen zijn goed op het idioom afgestemd.