Rachmaninov: Francesca da Rimini op. 25. Svetla Vassileva (s., Francesca), Misha Didyk (t., Paolo), Davide Damiani (b., Publio), Gennady Bezzubenkov (bs., schaduw van Virgilius), Evgeny Akimov (t., Dante) en Sergey Murzaev (b., Lanceotto) met de BBC Singers en het BBC filharmonisch orkest o.l.v. Gianandrea Noseda. Chandos CHAN 10442 (64’46”). 2007  

Deze in 1905 door Rachmaninov gecomponeerde opera gaat terug tot hetzelfde verhaal uit Dante’s Goddelijke komedie waarop Tchaikovsky al in 1877 zijn bekender Symfonisch gedicht had geschreven.

In dat verhaal bevindt Francesca zich in het gedeelte van de hel waar we lulstigen boeten voor hun zonden. Het is er stikdonker, het stormt en de verdorven zielen kreunen en jammeren, Francesca  ligt in de armen van haar minnaar Paol en vertelt hoe ze bij haar allereerste misstap al betrapt en gedood werden door haar echtgenoot Gianciotto. Dan worden de gelieven meegesleurd door een wervelwind.

Na een proloog waarin Dante met zijn gids Virgilius begeleid door orkestrale wervelwinden en gekreun van het koor in de diepte verdwijnen, ontvouwt de geschiedenis van de invalide edelman Lancetto die is getransformeerd uit Gianciotto zich verder, Hij zint op een oorlog tegen de vijanden van de paus, maar voelt zic ook heel onzeker. 

Hij is ook heel jaloers op zijn knappe jongere broer Paolo. Zijn vrouw Francesca voelt zich meer aangetrokken tot Paolo. Ze belooft hem trouw, maar bekent dat ze niet echt van hem houdt.

In de volgende scène lijkt Lanceotto ten strijde te zijn getrokken en leest Paolo het verhaal van Lancelot en Guinevere voor uit de Arthurlegende en laat haar blijken dat het eigenlijk gaat om zijn liefde voor haar. Als Francisca daarop ingaat en ze elkaar omarmen, verschijnt Lanceotto ineens en steekt beiden dood.

In de slotscène keren we terug naar een plek net buiten de hel, maar wel achtervolgd door de kreten van het minnepaar.

Rachmaninov behandelt dit gegeven passend dramatisch en in de minnescène opwindend.De uitvoering blijkt een heel goede te zijn.Meteen aan het begin maken Bezzubenkov en Akimov al een goede indruk als Dante en Virgilius, maar Svetla Vassileva  als Francesca, Sergey Murzaev als Lanceotto en Misha Didyk als Paolo imponeren haast nog meer. Het koor lijkt wat klein, maar zingt mooi en Gianandrea Noseda zorgt voor voortdurende dramatische spanning.  Een betere opname is er niet van deze opera.