Ravel: Sonate posthume in a M. 12; Mélodies populaires grecques nr. 15 (bew.); Berceuse sur le nom de Gabriel Fauré; Vioolsonate in G M 77; ‘Kaddisch’ uit Mélodies hébraïques A22 (bew.); Tzigane M. 76; Pièce en forme de habanera. Maria Milstein (v) en Nathalia Milstein (p). Mirare MIR 416 (61’55”). 2018

Behalve gedurende een grote concertreis door de V.S. en Canada maakte Ravel fysiek geen verre reizen, maar mentaal bezocht hij behalve Spanje en Griekenland het Midden-Oosten. In zoverre is de titel van deze uitgave wel gerechtvaardigd.

Maar belangrijker is dat Maria en Nathalie Milstein hier handig en logisch alle werken van Ravel voor viool en piano bijeenbrachten. Te beginnen met het ene deeltje van de postuum uitgegeven Vioolsonate uit 1897 bevestigt het paar de heel goede reputatie die het eerder vestigde. In de finale uit andere Vioolsonate laten ze duidelijk horen waartoe de belangstelling voor jazz van Ravel toe leidde. Verder treffen ze de vrij donkere sfeer van het vierdelige werk met fraai uitgewerkte contrasten heel goed en maken ze van het geheel meer dan de som der delen.

Waarschijnlijk zou Jelly d’Aranyi best gelukkig zijn geweest als de op deze uitvoering de Tzigane wilde dansen. In de briljante pastiche komen veel specifieke virtuoze elementen - trillers, akkoorden, harmonischen - voor en toont een ander krachtig aspect van hun spel. In de milde Berceuse sur le nom de Gabriel Fauré gebruikt Maria Milstein de verzachtende sordine.

De liedbewerkingen (van wie?) vormen een fijne aanvulling van het recital.

Van deze werken bestaat natuurlijk al legio opnamen, vaak in andere combinaties, maar gelukkig behoort ook deze onmiskenbaar tot de betere en aantrekkelijkere, vooral op grond van de combinatie.