Revueltas: La Coronela; Itinerarios; Colorines. Gilles Apap (v), Doug Masek (sax) met resp. het Santa Barbara symfonie orkest en het Engels kamerorkest o.l.v. Gisèle Ben-Dor. Naxos 8.572259 (50’24”). 1998

Men kan zich afvragen in hoeverre de Mexicaanse componist en violist Silvestre Revueltas (1899 - 1940) een miskend genie was. Over zijn leven is niet zoveel bekend, maar we weten dat hij in armoede opgroeide, geen grondige muziekopleiding genoot en veel van zijn groot aantal composities schreef naar het model van muziek die hij op straat of in de kroeg hoorde. Wortels daarvan zijn ook te vinden bij Prokofiev, Stravinsky en Chavez.

Net als Charles Ives trok hij zich niets aan van gevestigde stijlen en vormen. La Coronela (De kolonelse,1940) heeft als onderwerp de omverwerping van de decadentie door de arbeidersklasse. Humor, sarcasme en drama bepalen het karakter van dit werk in een bonte werveling van meeslepende melodieën en pulserende ritmen.

Itinerarios (1938) is een voor ’s componisten doen vrij serieus en plechtig werk en Colorines (1932) is een melodieus, nogal overpeinzend symfonisch gedicht voor kamerorkest met een complexe ritmische structuur.

De uit Uruguay komende Israëlische Gisèle Ben-Dor weet heel goed wat deze muziek nodig heeft en zorgt dienovereenkomstig voor waardevolle kleurige opnamen daarvan.