Rosseter: When Laura smiles. ‘Sweet come again’, ‘And would you see my mistress’ face’, Fantasia,  ‘No grave for woe’, ‘Reprove not love’, ‘What then is love but mournin?’, Pavin, Third galliard of the countess of Sussex,  Galliard, ’Though far from joy’, ‘When Laura smiles’, ‘Kind in unkindness’, Prelude, Pavin by Rossesters, Galyerd by Rosseters, Almayne, ‘If she forsakes me’, ‘Shall I come if I swim?’, ‘Whether men do laugh or weep’, ‘What hearts content’. James Gilchrist (t) en Matthew Wadsworth (luit). Avie AV 2074 (62’45”). 2005

Wie aan Engelse liederen met luitbegeleiding uit de Engelse Renaissance denkt, zal zich voornamelijk aan John Dowland herinneren. Maar natuurlijk waren er in dat genre meer componisten. Daartoe behoorde ook Philip Rosseter (1567 - 1623) aan wie onder de titel ‘Lute solos and songs from Elizabethan England’ deze cd met liederen en luitsoli als tussenspelen is gewijd. Zijn werken hebben ook een duidelijk melancholiek karakter. 

Kan zijn dat James Gilchrist primair vertrouwd is met barokmuziek, de stap terug in de muziekgeschiedenis is hem hier goed gelukt en op vrij verfijnde manier wordt hij alle vriendelijke wendingen met een vlotte, expressieve lijn heel welsprekend meester. Van ’Sweet come again’ maakt hij wat bijzonders. Iets vrolijker klinken ‘When Laura smiles’ en ‘If she forsake me’.

Die verfijning is des te opmerkelijker omdat Gilchrist zijn begeleider wel kan zijn, maar dat omgekeerd niet het geval is. Matthew Wadsworth is namelijk blind en moest eerst in brailleschrift een systeem bedenken om de tablatura te kunnen lezen. Onder zijn soli is de Fantasia een hoogtepunt als voorloper van iets van Bach.