Rubbra: Pianoconcert in G op. 85; Bax: Morning song ‘Maytime in Sussex’; Bliss: Pianoconcert in in Bes F. 108. Piers Lane met The orchestra Now o.l.v. Leon Botstein. Hyperion CDA 68279 (77’27”). 2019
In aflevering nr. 81 van de Hyperion reeks ‘Het romantisch pianoconcert’ worden drie twintigste eeuwse Britse werken aan de orde gesteld waarbij men zich nauwelijks hoeft af te vragen hoe romantisch ze zijn.
Edmund Rubbra (1901 - 1986) had al een Pianoconcert op. 30 op zijn naam, maar trok dat terug zodat alleen zijn op. 85 uit 1955 ons rest. Het werk werd geschreven als een Britse bijdrage aan de New Yorkse Wereldtentoonstelling in 1939. Het resultaat is een groots, ietwat tumultueus opgezet werk met wat overpeinzende rustmomenten waarin de paukenist tegen het einde van het eerste deel dat de botanische ondertitel Corymbus draagt, ook een mooie bijdrage levert. Het tweede deel ‘Dialoog’ heeft als contrast iets verdroomds en de finale heeft iets van een tarantella. Van dit werk bestond al een heel mooie opname van Malcolm Binns (Carlton 15656.9193-2), maar deze nieuwe is beter opgenomen en de vertolking is verbeeldingsvoller.
Het Pianoconcert van Arthur Bliss (1891 -1975) werd in 1938 door niemand minder dan Solomon ten doop gehouden en in 1943 door hem opgenomen met het Liverpool filharmonisch orkest o.l.v. Adrian Boult (Naxos 8.110682). Het heeft een tamelijk groots karakter (het trotse Empire leefde nog in volle glans). De ambitie en de energie van het werk worden door Lane goed ingevuld en in de cadens onderzoekt hij het thematisch materiaal goed nader. Van dit werk maakte ook Peter Donohoe een fraaie opname (Naxos 8.557146); beide doen niet veel voor elkaar onder.
Arnold Bax componeerde zijn korte Morning song ‘Maytime in Sussex’ voor piano en orkest in 1946. Dit werk werd geschreven voor de eenentwintigste verjaardag van toen nog prinses Elisabeth. Lane speelt het
met een passende lichte toets.
Wie zich afvraagt, wat The orchestra Now is: Dat werd in 2015 opgericht aan het Bard College in New York State waar Leon Botstein aan verbonden was. Een paar jaar later kwam het voor deze opname weer bijeen.