Rodrigo: Suite Soleriana; Zarabanda lejana y villancico; Piezas infantiles nr. 1-5. Asturias symfonie orkest o.l.v. Maximiliano Valdés. Naxos 8.555844 (60’56”). 2001

 

Rodrigo: Suite Soleriana; Viejos aires de danza nr. 1-3; Miniaturas andaluzas nr. 1 en 2; Zarabanda lejana y villancico. Orquestra de la comunidad Valéncia Palau de les artes reina Sofia o.l.v. Joan Enrik Lluna. IBS Classical IBS 82020 (52’49”). 2019

 

Was Joaquin Rodrigo (1901 - 1999) een soort koekoek-een-ei componist wiens roem voornamelijk berust op zijn Concierto de Aranjuez en de Fantasia para un genitlhombre? Je zou het haast gaan denken na het beluisteren van dit tweetal elkaar deels overlappende programma’s. Het gaat voortdurend over melodieuze en korte dansen. Daarvan is de achtdelige Suite Soleriana het langst en interessantst omdat deze is gebaseerd op klavecimbelwerken van Soler. Het werk heeft iets van Respighi’s Antiche danze ed arie maar Rodrigo had er iets puntigers van kunnen maken.

Viejos aires de danza is enigszins in dezelfde geest. De Zarabanda lejana y villancico bestaat uit twee delen: een dromerige Sarabande gevolgd door een levendig Rondo. Het werk uit 1926 was oorspronkelijk voor gitaar, maar werd in 1930 georkestreerd.

Interessanter zijn de vijf Piezas infantiles uit 1928. Ze ontstonden op een moment dat Rodrigo in Madrid contact had met avant-garde componisten die een stimulerende invloed op hem hadden. Heel geslaagd is vooral ‘Después de un cuento’.

Beide cd’s laten heel goede vertolkingen horen op wat zuinige vioolklanken na, maar Naxos is in het voordeel met meer muziek en een lagere prijs.