CD Recensies

RODRIGO: CONCIERTO DE ARANGUEZ E.A.

Rodrigo: Concierto de Aranjuez; Coll: Turia; Falla: Homenaja ‘Tombeau de Claude Debussy’; Albéniz: ‘Evocación’ uit Iberia: Harden: ‘Solace and shimmer’. Jacob Kellerman (git) met het Londens filharmonisch orkest  c.q. Norrbotten Neo o.l.v. Chistian Karlsen. BIS SACD 2485 (63’42”). 2019
 
Na jaren staat ineens het Concierto de Aranjuez van Rodrigo weer erg in de belangstelling want kort na elkaar maakten Thibaut Garcia (Erato 295235710), Milos Karadaglic (DG 481.065-2) en nu ook Jacob Kellerman er opnamen van. Destijds waren het de vaak heruitgegeven Pepe Romero en Neville Marriner (Philips 411.440–2) die het werk uit 1939 populair maakten.
Joaquin Rodrigo (1901 - 1999) raakte drie jaar na zijn geboorte blind als gevolg van difterie en scheef later zijn hele oeuvre in brailleschrift of dicteerde het aan een ander. Hij kreeg een beurs om in Parijs te gaan studeren maar die eerd tijdens de Spaanse burgeroorlog ingetrokken waardoor zijn vrouw en hij in betrekkelijke armoede leefden.
Rodrigo’s eerste compositie is uit 1923, maar vlak voordat hij naar Spanje terugkeerde, componeerde hij wat tot op heden het ultieme Spaanse gitaarconcert is. het werk uit 1939 wed het jaar daarop voor het eerst in Barcelona uitgevoerd en onmiddellijk gezien als een belangrijk werk.
Omdat hij open stond voor veel invloeden van Scarlatti tot Stravinsky en tevens van het nationalisme van Albéniz en Falla tot de traditionele Moorse muziek, begreep Rodrigo al lang tevoren wat de pijlers waren van de muzikale smeltkroes waaruit hij putte in de drie delen van zijn concert. De onmiddellijk herkenbare beginakkoorden worden graag door iedere gitarist getokkeld.
In een slechte uitvoering wordt het concert gedegradeerd tot pure tingelmuziek of sfeermuziek. Het zijn na de Frans/Spaanse Carlos Bonelli (Regis RRC 1090) de afgelopen jaren juist niet-Spaanse gitaristen die het werk weer op de kaart zetten. Tot hen behoort nu ook de Zweed Jacob Kellerman. In zijn opname ontlokt hij met Christian Karlsen levendige, bezielde en bovenal stijlvolle klanken aan het concert en ze vullen die ter aardige kennismaking aan met korte stukken van Francisco Coll en Pete Harden.