Rameau: ‘Les tendres plaintes’, ’Les niais de Sologne’, ‘Premier en Deuxième double des Niais’, ‘Les soupirs’, ‘La joyeuse’, ‘La follette’,’L’entretien des muses’, ‘Les tourbillons’, ‘Les cyclopes’, ‘Le lardon’, ’La boiteuse’ uit Livre de pièces  de clavecin band 2;’’Allemande’, ‘Courante’, ’Sarabande’, ‘Les trois mains’, ’Fanfarinette’, ‘La triomphante’, ‘Gavotte’ uit Nouvelles suites. Natacha Kudritskaya. 1001 Notes 03 (59’20”). 2012

 

Hoewel Rameau primair organist was, liet hij geen muziek voor dat instrument na. Zijn klaviermuziek daarentegen bestaat uit drie banden met solo klavecimbelmuziek en enkele stukken voor klavecimbel begeleid door viool (of fluit) en een handvol arrangementen van muziek het operaballet Les indes galantes. Veel van deze muziek valt op door de rijke combinatie van timbres, de virtuoze effecten en de vernieuwende harmonieën.

Rameau’s eerste bundel klaviermuziek die in 1706 werd gepubliceerd, is nog typisch zeventiende eeuws van stijl met een reeks bekende dansvormen en een deels maatloze, improvisatorische prélude, maar ook modern in de behandeling van de instrumentkleur en de techniek.

Rameau’s latere bundels bevatten karakterstukken met imitaties van vogels en theateramusement naast gewaagde harmonische experimenten.

De Oekraïnse pianiste Natacha Kudritskaya die we vooral leerden kennen via modernere en moderne muziek (met een voorkeur voor Piazzolla), ontfermt zich hier over een stel solostukken die ze met een goed evenwicht tussen virtuositeit en expressie uitvoert. 

Waar de versiering in de Franse barokmuziek voor klavecimbel (en in dit geval voor piano) vermoeiend en wat kunstmatig kan lijken, is die in is Kudritskaya’s geval niet alleen een integraal onderdeel van haar voordracht, maar voegt deze daaraan ook een vitale dimensie toe. Knap is hoe ze de ritmen behandelt: de inégales die niet echt in de bladmuziek staan, maar die wel cruciaal zijn voor de eb en vloed van het geheel. Ze worden ook volkomen ongekunsteld uitgevoerd.