Rzewsky: ‘Pieces’ nr. 1-4; ‘Hard cuts’ nr. 1-3; ‘The housewife’s lament’. Ralph van Raat met Lunapark o.l.v. Arnold Marinissen. Naxos 8.559759 (62’13”).
Wat laat lijkt het niettemin nog goed om middels deze opname nog even aandacht te schenken aan de Amerikaanse componist/pianist Frederic Rzewsky die in 1938 werd geboren en 26 juni 2021 overleed aan een hartaanval. Zijn roem had hij vooral te danken aan zijn flair voor improvisatie en zijn uiterst linkse politieke overtuiging die leidde tot zijn bekendste werk ’The people united will never be defeated’ dat hij naar aanleiding van de in 1973 door Salvador Allende begonnen en met harde hand door Augusto Pinochet neergeslagen Chileense opstand.
Rzewsky nam toen al een prominente plaats in in de groep van belangrijke componist/pianisten die begon met Liszt en Alkan. Ralph van Raat maakte daar in 2007 een heel geslaagde opname van (Naxos 8.559360). Deze viel in zulke goede aarde bij de componist dat hij in 2011 ‘Hard cuts’ aan Van Raat opdroeg.
De ‘Four pieces’ zijn uit 1977 en ‘The housewife’s lament’ is uit 1980. In ‘Hard cuts’ wordt hij ondersteund door het Ensemble Lunapark van slagwerker Arnold Marinissen.
De vier ‘Pieces’ waren gedacht als vervolg op ’The people united will never be defeated’ en bevatten dezelfde dansritmen van muziek uit de Andes en zijn vergelijkbaar dramatisch door blijken van revolutionaire felheid, die deels wordt gecompenseerd door lyrischer momenten.
In rustiger vaarwater komen we met ‘The housewife’s lament’, een reeks variaties op een negentiende eeuwse melodie die veel verwantschap vertoont met Beethoven. De titel slaat ook op budgettaire kortingen die Rzewsky moest accepteren. Maar zoals vaak bepalen ritmen uit de volksmuziek, helder pointillisme een voorkeur voor minimalistische bondigheid en een groot vakmanschap de grote kwaliteiten van ook dit werk.
Het zal niet eenvoudig zijn om een betere interpreet van deze muziek te vinden dan Ralph van Raat.
Alleen van de 4 ‘Pieces’ bestaan andere uitgaven, de ene van de componist (Vanguard 089199-71), de andere van Emanuele Arciuli (Stradivarius STR 33735).