Ries: Cellosonates  in  C op. 20 ‘Grande sonate’ in A op. 21 ‘Grande sonate’, in g op. 125. Martin Rummel en Stefan Stroissnig. Naxos 8.573726 (75’55”). 2017 

 

Ries: Introduction en Russische dans op. 113/1; Cellosonates in c WoO. 2 en F op. 34; Trio voor fluit, cello en piano in Es op. 63; Airs russes variés op. 72 nr. 1-3. Martin Rummel (vc), Eric Lamb (fl) en Stefan Stroissnig (piano). Naxos 8.573851 (70’48”). 2018

 

Tijdens het Orlando Festival 2021 werd een Cellosonate van Ferdinand Ries uitgevoerd. Omdat het werk danig indruk maakte, leek het nuttig om daar nader aandacht voor te vragen. Dan blijkt dat Ries heel wat werken voor cello en piano heeft gecomponeerd en dat deze keurig door Naxos, vaak strevend naar compleetheid, zijn vastgelegd.

Dat leven en werk van Ries (1784-1838) nauw verbonden zijn met dat van zijn leermeester Beethoven, is een bekend gegeven. Enige van deze cellowerken zijn opgedragen aan Bernhard Romberg die ze vast ook speelde op Beethovens muziekavonden. 

Als verrassing bevat de tweede cd de tijdens Ries’ leven niet uitgegeven Cellosonate in c WoO. 2 die hij als veelbelovende vijftienjarige schreef. Met Beethovens op. 5 behoorde deze tot de allereerste sonates voor cello.

De Cellosonates op. 20 en 21 zijn uit 1808, op. 125 is uit 1823, het Trio is uit 1815, de Airs russes variés ontstonden in 1812 in St. Petersburg en de Cellosonate op. 125 in 1923 in Londen.

Voor de uitvoering van het Trio voegt Eric Lewis zich bij Rummel en Stroissnig. Het gaat om een aardig miniatuurtje dat meer weg heeft van een Pianosonatine met decoraties van twee andere instrumenten, die eigenlijk ook kunnen worden gemist.

Over de uitvoeringen kan gelukkig worden gezegd, dat ze uitstekend zijn gelukt. 

Samen vormt deze muziek een mooi en dankbaar onderwerp voor cellisten. Op wat gecoupeerde herhalingen uit de Sonates na is deze uitgave van bijzonder goed gehalte.