Respighi: De pijnbomen en De fonteinen van Rome; Romeinse feesten; Il tramonto. Christine Rice met het Orkest van de St. Cecilia academie Rome o.l.v. Antonio Pappano. EMI 394.429-2 (80’41”).
Hij beschouwde de Eeuwige stad haast als zijn geboorteplaats, hoewel hij uit Bologna kwam: Ottorino Respighi, die do onder de indruk was van de pijnbomen, de fonteinen en de feesten in het oude en nieuwe Rome dat hij ze tot onderwerp maakte van soms vrij luidruchtig opschepperige symfonische gedichten die gelukkig ook idyllische momenten bevatten zoals op het moment dat een in de natuur geregistreerde nachtegaal zich even laat horen. Voor destijds een bijzonder gegeven.Deze royaal georkestreerde, kleurrijke muziek werd voor het eerst door Toscanini (RCA) in volle glorie weergegeven als orkestraal schuimbad. Later volgden onder meer Muti (EMI), Maazel (Sony) en Gatti (Conifer, RCA), terwijl Bátiz (Naxos) voor een goedkoop alternatief zorgde.Een uitstekend echt Italiaans orkest onder zijn vaste, in dit soort muziek doorknede dirigent, heeft echter grote voordelen. Hier wordt de glorie van een modern orkest volledig uitgebuit. Dat orkest klinkt bij alle luidruchtigheid heel natuurlijk, geloofwaardig en de akoestische dimensies kloppen. Toch blijft alles heel beheerst en toont het orkestweefsel mooie doorkijkjes waarbij alles in het juiste perspectief blijft.Luister vooral naar de Pijnbomen, niet zozeer vanwege die geïnterpoleerde nachtegaal die helaas wat zwak hoorbaar is hier, maar vooral om de fluwelige strijkers te beluisteren wanneer ze de schaduwen in de omgeving van de catacomben illustreren n de houtblazer solisten in het maanovergoten Janiculum, En vervolgens de grote crescendi in het tweede en vierde deel.Binnen de maximaal benutte speelduur was er quasi als toegift van ruim een kwartier nog plaats voor een rustpunt in de vorm van de zonsondergang van Il tramonto op tekst van Shelley voor mezzosopraan en strijkers. Fraai gezongen door Christine Rice die het met succes kan opnemen tegen voorgangsters als Kozena (DG) en Madalin (Hyperion).Geen wonder dat deze nieuwkomer meteen een voorkeurspositie verwerft.