Rameau: Les fêtes d’Hébé. Sophie Daneman (Desus), Gaëlle Méchaly (Dessus), Paul Agnew (haute-contre), Sarah Connolly (Dessus), Jean-Paul Fouchécourt (haute-contre), Luc Coadou (basse), Thierry Félix (basse), Matthieu Lécroart (basse) en Laurent Slaars (basse)  met Les arts florissants o.l.v. William Christie. Erato 3984-21064-2 (2 cd’s, 148’). 1998

Rameau’s Les fêtes d’Hébé werd voor het eerst in 1739 uitgevoerd en was een onmiddellijk succes. Het werk werd gedurende het leven van de componist nog herhaaldelijk op het toneel gebracht; het bestaat uit een proloog en drie entrées of aktes die een typische opéra-ballet vorm volgen doordat ze op zichzelf staande handelingen hebben in plaats van een doorlopend verhaal. Het libretto is niet hevig, maar dat doet er minder toe bij een werk met een zo hoogstaand muzikaal niveau.

Rameau’ partituur is een feest vol kleurige hoogtepunten vanaf het ogenblik dat de tweedelige ouverture begint tot de contredanse aan het slot. Het stuk behaagde het rijke, vermaak zoekende Parijse publiek en stimuleerde de verbeelding.

William Christie en zijn goed ingespeelde, stijlbewuste ensemble zwelgen in de vignetten vol tere en spirituele muziek. De dansen – altijd een onweerstaanbaar element in Rameau’s opera’s – behoren tot ’s componisten pikantste en Christie weet er uitstekend raad mee. Vooral de inzet van musettes, doedelzakken en trommen spreekt goed aan. Maar er zijn ook bekoorlijke aria’s en koren in steeds wisselende stemmingen, alles heel evocatief en expressief. Geen nuance wordt vergeten.