CD Recensies

RAVEL: ENFANT ET LES SORTILÈGES, L', MA MÈRE L'OYE, RATTLE

Ravel: L’enfant et les sortilèges; Ma mère l’oye. Magdalena Kožená, Annick Massis, Nathalie Stutzmann, Sophie Koch, José van Dam, François Le Roux, Jean-Paul Fouchécourt en Mojca Erdmann met het Berlijns omroepkoor en het Berlijns filharmonisch orkest o.l.v. Simon Rattle. EMI 264.197-2 (72’58”). 2008

Als er één werk is om hoog op de lijst te zetten van de lijst naar een onbewoond meet te nemen cd’s, dan wel dit. Ieder muzikaal en verbaal punt uit Ravels briljant vernuftige, kostelijk geestige en volkomen volmaakt bekoorlijke partituur is de moeite waard. Mede dankzij het geweldige libretto van Colette. Het werk is moeilijk te ensceneren, al heeft het Nederlands Danstheater in de regie van Ji?í Kylián daartoe in 1986 wel een mooi geslaagde poging ondernomen (ArtHaus 100.102). Hij gebruikte daarvoor niet voor niets de prachtige opname van Maazel als ‘soundtrack’.
Simon Rattle voorzag zich voor zijn nieuwe opname van een reeks voortreffelijk toegeruste solisten met de juiste verdeling van de dubbelrollen. Met een ondeugend, recalcitrant jongenachtige Kožena, met Massis als Vuur, Prinses en Nachtegaal, Stutzmann als Moeder, Chinees kopje en Libel, Koch als Herderinnetje, Kat, Eekhoorn en Herder, Van Dam als fauteuil en Boom, Le Roux als Grootvaderklok en Kater, Fouchécourt als Theepot, Oud mannetje en Boomkikvors en Erdmann als Herderinnetje, Vleermuis en Uil. Dames van het Omroepkoor vullen het overige meubilair in.
Rattles opvatting mag buitengewoon passend zijn, maar wat daarvan naar buiten komt klinkt toch net wat te weinig fijnzinnig Ravelliaans, te filharmonisch; niet zo verwonderlijk bij het gekozen klanklichaam, dat beter tot zijn recht komt in Ma mère l’oye. Zeker de laatste bladzijden van de opera hadden magischer gekund. Verzachtende omstandigheid is mogelijk dat het hier een ‘live’ concertregistratie betreft.
Maar ook de opname van Previn (DG 457.589-2) kon net als de nieuwe niet helemaal tippen aan die uit 1960 (!) van Maazel (DG 474.890-2) die met geringe marge nog steeds de mooiste is van deze opera. Maar wie wat minder kritisch is, kan het natuurlijk wagen met Rattle.