Rautavaara: Pianoconcert nr. 3 Gift of dreams; Autumn garden; Gesprek tussen Rautavaara en Ashkenazy. Vladimir Ashkenazy met het Helsinki filharmonisch orkest. Ondine ODE 950-2 (67’45”). 1999

In het oeuvre van Rautavaara neemt het Derde pianoconcert uit 1998 en bijzondere plaats in. Het heeft een meditatiever karakter dan de voorgangers, hoewel er ook wat clusterachtige dissonanten in voorkomen, maar overigens vertoont het werk veel overeenkomst met het middendeel uit Bartóks tweede pianoconcert. Het motief van de strijkers aan het begin is eenvoudig en streng, de pianopartij volgt decoratief en niet overduidelijk pianistisch.

De uitkomst heeft wel iets vaags als bij Debussy of Delius en feitelijk gaat het ook eerder om een symfonisch gedicht met piano. Het tweede deel is het pakkendst met pittige partijen voor het koper, maar een prachtig slot. In de energico finale gaan alle remmen los en hier leveren de opnamensen een geslaagde tour de force. 

De cd bevat tot besluit een bijna een kwartier durend gesprek tussen componist en solist/dirigent waarin eerstgenoemde verklaart dat hij zijn werk beschouwt als een door de natuur geschonken fenomeen.

Het programma  begint met Herfsttuinen (1999), een driedelig werk dat met een bijzondere orkestratie in dit Poetico het klapwieken van vogels moet suggereren. Een vriendelijke geste, gevolgd door een inderdaad rustgevend tranquillo; de finale, Giocoso e leggiero, maakt de diepste indruk door zijn stijl die teruggaat tot de barok en door de inbreng van slagwerk en klokken. Het stimuleert de eigen fantasie van de luisteraar.

Onder het toeziend oog en oor van de componist ontstond een optimaal uitgevoerd geheel.