Rodrigo: Concierto de Aranjuez; Fantasia para un gentilhombre. Pepe Romero met de Academy of St. Martin-in-the-Fields o.l.v. Neville Marriner. Philips 426.008-2 (45’49”). 1978, 1975

Tot de componisten die dankzij één enkel werk beroemd zijn geworden, behoort Joaquin Rodrigo (1901-1999) die het Gitaarconcert Concierto de Aranjuez uit zijn pen liet vloeien. Goed voor de gitaar die verder in het concertante repertoire nooit rijkelijk was bediend.

Hoogtepunt is het melancholiek gekleurde middendeel. Tot de meest authentieke vertolkers van het werk behoorde Pepe Romero, een van de bekende gitaarbroers. Hij speelt het werk op volkomen oorspronkelijke wijze en Marriner moedigt zijn orkest aan om te zorgen voor  een volkomen assimilatie met het gegeven idioom. Zo ontstond de ‘klassieke’ versie van dit werk. Broer Angel Romero neemt met even groot succes de Fantasia por un gentilhombre voor zijn rekening.

Omdat de speelduur wat kort was, stelde Philips met als extra de Cançonetta; Invocation et danse; en 3 Petits pièces een nieuwe samenstelling ter beschikking waaraan violist Augustin Ara in de slechts 2,5 minuten durende Cançonetta meewerkt en beide andere solostukken aan Romero overlaat. Het slotnummer, Pequiña sevillana is een flitsend briljant flamencostuk. Dit alles staat op Philips 475.8248. 

Natuurlijk bestaan voor het Concierto de Aranjuez waardevolle, maar meestal toch net iets minder geslaagde alternatieven van Brouwer (RCA 09026-61611-2) , Isbin (Warner 2564-60296-2), al komt Binell (Decca 430.703-2) dicht in de buurt van evenaring.

De complete Rodrigo reeks van Naxos met verschillende solisten is misschien interessant door zijn volledigheid, maar haalt geen moment dit niveau.