Rossini: Semiramide. Cheryl Studer, Samuel Ramey, Jennifer Larmore, Frank Lopardo, Julia Faulkner, Jan-Hendrik Rootering, Octavio Arévalo en Romuald Tesarowicz met het Ambrosian operakoor en het Londens symfonie orkest o.l.v. Ion Marin. DG 437.797-2 (3 cd’s, 3u 27’22”). 1992

In deze op Voltaire’s tragedie gebaseerde opera uit 1823 concentreert Rossini zich op de legende over het lot van koningin Semiramis in Babylon en haar liefde voor prins Arsace (een mezzosopraan); het werk lijkt als twee druppels water op Tancredi. 

Het muzikale resultaat bestaat uit een reeks prachtige duetten, die door Studer en Larmore prachtig worden gezongen, al waren Sutherland en Horne op Decca 475.7918-2 nog net wat mooier.

Studer vat Semiramis gelukkig niet op als een soort lady Macbeth, maar als gepassioneerde, sympathieke vrouw geholpen door meest dramatische muziek met verzachtende melancholieke cantilenen. Larmore zorgt voor contrast, is direct en vrij manlijk.

Voor de overige rollen is heel goede invulling gevonden en Marin houdt het ensemble mooi samen met een alerte ritmische beheersing die de spanning op peil en de vaart erin houdt.