Rossini: L’occasione fa il ladro. Maria Bayo, Natale de Carolis, Iorio Zennaro, Francesca Provvisionato, Fabio Previati en Fulvio Massa met het Engels kamerorkest o.l.v. Marcello Viotti. Claves 50-9208/9 (2 cd’s, 1u 25’09”). 1992

Over twee plaatjes verdeeld is dit een van de langere eenakters van de jonge Rossini. ‘Gelegenheid maakt de dief’ dateert uit 1812 en werd geschreven op een libretto van Scribe. Het verhaal gaat over drie reizigers die tijdens noodweer in een dorpsherberg belanden. Een van hen, Alberto, is verloofd met een meisje dat hij nog nooit heeft ontmoet en wordt begeleid door Don Parmenione die op zijn beurt in gezelschap van Alberto reist en tracht de zuster van zijn vriend op te sporen.

Wanneer het slechte weer voorbij is, vertrekt Alberto meteen en neemt bij vergissing de bagage van Parmenione mee. Martino opent de bagage van Albero en ontdekt daarin een portret dat waarschijnlijk de a.s. bruid toont. Hij besluit als Alberto door het leven te gaan en zelf de bruid te verlangen.

In de woning van Don Eusebio gaat Ernestina akkoord om als chaperonne van Berenice die op haar onbekende verloofde wacht op te treden.

Het spel der verwisselingen leidt tot veel verwarring maar eindigt natuurlijk met een happy end.

Ster van de opname is met gemak Maria Bayo als Berenice, een rol die warm van toon en beminnelijk zingt zonder gebreken in de coloraturen. De soubrette rol van Ernestina wordt eveneens mooi ingevuld door Francesca Provvisionato en de buffo rollen zijn in heel goede handen bij de mannen uit het gezelschap al heeft Ioro Xennaro (Alberto) wat moeite met Rossini’s cantilenen.

Voor een tekstboekje is gezorgd, maar naar vertalingen van het Italiaans zal men helaas vergeefs zoeken. De opname bereikt als regel een goede balans tussen de stemmen en Rossini’s levendige orkestratie. De akoestiek van de Londense All Saints kerk geeft soms net iets teveel echo wat vooral hinderlijk is in de recitatieven.