Rimsky-Korsakov: Het meisje uit Pskov. Vladimir Ognovienko (Ivan de Verschrikkelijke), Gennadi Bezzubenkov (Prins Yuri I Tokmakov), Nikolai Gassiev (bojaar Nikita Matuta), Yevgeny Fedotov (Prins Afany Vyazemski), Yuri Laptev (Bomelius), Vladimir Galusin (Mikhail A. Tucha), Georgy Zastavny (Yushko Velebin), Galina Gorchakova (prinses Olga), Olga Korzhenskaya (Styosha), Ludmilla Filatova (Vlasyvna), Evgenia Perlasova (Perfylyevna) met het Ensemble van het Kirov theater o.l.v. Valery Gergiev. Philips 446.678-2 (2 cd’s, 124’05”). 1994
Ondanks alle eraan verrichte correctie- en herstelwerkzaamheden is Rimsky’s eersteling op operagebied een wat onbeholpen werk, ook in de hier gebruikte derde versie, maar het bezit ook krachtige trekken die in zijn latere werken mankeren. Net als in Moessorgsky’s Boris Godoenov is hier sprake van een schuldige en daaronder lijdende tsaar (Ivan de Verschrikkelijke) wiens tirannie hem een zekere status verschaft bij zijn onderdanen.
Vladimir Ognovienko wekt als Ivan weinig sympathie, hoe mooi hij ook zingt. Een hoogtepunt is de confrontatie met Olga, het meisje uit Pskov dat met veel lyrische kracht wordt uitgebeeld door Galina Gorchakova, terwijl haar minnaar Mikhail Tucha levendig wordt gekarakteriseerd door Vladimir Galusin. Zijn motivatie wordt er niet minder op als ook tot verbazing van de tsaar blijkt dat Olga een buitenechtelijk kind van die tsaar is. Dat is de kern van de handeling die op het platteland speelt en die maakt dat de tsaar Pskov niet met de grond gelijk laat maken en belooft Olga te verlossen uit de handen van de Bojaar Nikita Matuta wiens schurkenrol voortreffelijk wordt vertolkt door Nikolay Gassiev. Maar het is alles vergeefs en wanneer Tucha een oproer veroorzaakt wordt Olga gedood door een verwaalde kogel.
Wat in het werk vooral ook te bewonderen valt zijn de prachtige koren en de kleurige orkestratie. Het is haast onvermijdelijk dat in deze ‘live’ opname wat zwakke stellen en hiaten, ongelijkheden en onregelmatigheden voorkomen, maar over het geheel is het niveau van de uitvoering hoog en het orkestspel (met weer heel bijzonder klinkende hoorns, nu gelukkig zonder overmatig vibrato) is prachtig.