Rachmaninov: Pianoconcert nr. 3 in d op. 30. Marietta Petkova met het Ruse filharmonisch orkest o.l.v. Tsanko Delibozov. Bloomline BS 11-089 (44’08”). 1993

29 maart 1993 trad de jonge (25-jarige) Marietta Petkova op tijdens de drieëndertigste Internationale Muziekdagen in haar geboortestad, het Bulgaarse Ruse (of Roese) ter gelegenheid van de honderdtwintigste verjaardag van Rachmaninov.

Over die stad in Noord Bulgarije aan de Donau en de Roemeense grens moeten we niet gering denken. Hij had ten tijde van de opname zo’n 175.000 inwoners en blijkbaar een bloeiend concertleven met een volwaardig symfonie orkest, een operagezelschap en een mooie concertzaal en een prachtig theater, alles van Weense snit.

Dat bewuste concert werd door de radio uitgezonden en gelukkig ook opgenomen. Niet naar de digitale normen van nu, maar met het nodige knip- en plakwerk kwalitatief goed genoeg om na restauratiewerk in de Concert Documents serie van Blookline te worden opgenomen.

Naar nu blijkt, mogen we daar dankbaar voor zijn. Het moet een gebeurtenis zijn geweest die het lokale belang ver te boven ging en vandaar ook dat het goed is dat deze is vastgelegd.

Rachmaninov kreeg vaak het verwijt dat zijn muziek kitschig, triviaal was. De behoefte die hij bezat om steeds zijn gevoelstoestand van het moment te uiten, vond weinig begrip. Wat daarbij niet in acht wordt genomen, is dat het differentiatievermogen van de componist die zich in zijn derde pianoconcert nogal van een naar binnen gerichte taal bedient. 

Marietta Petkova lijkt aardig begrepen te hebben dat de zware gestelde pianistische eisen ook bij Rachmaninov gen doel op zichzelf zijn, maar moeten worden overwonnen om dieper in de ware inhoud door te dringen. Dat lukt haar heel mooi en het is ook dat beetje extra waardevolle dat deze uitgave bijzonder maakt. Als cadens van het eerste deel koos ze net als Rachmnaninov zelf de 'slanke' versie.