Killmayer: Pianostukken nr. 1-3; Rihm: Pianostukken nr. 1 op. 8a en 7. Siegfried Mauser. Wergo WER 60141-50 (45’08”). 1986

Rihm: Pianostuk nr. 6 Bagatellen; Nachtstudie; Zwiesprache. Siegfried Mauser. Kairos KAI 121122 (73’40”). 2000

Dat muziek zich vanwege ‘zijn speels niet aantoonbare en gewelddadig nadrukkelijke aura aan de sfeer van het serieuze onttrekt’ heeft een van de succesvolste Duitse componisten van zijn generatie beweerd. De in Karlsruhe geboren Wolfgang Rihm (1952). De confrontatie met andere pianostukken van zijn oudere collega Wilhelm Killmayer (1927) heeft iets onthullends omdat het om totaal verschillende uitdrukkingsmanieren van twee non-conformistische componisten gaat.

Men kan zich afvragen of de zogenaamd postmodernen werkelijk slechts met rudimenten en regressies flirten, zoals vaak wordt beweerd.

Waarschijnlijk kent men na het beluisteren van deze cd Killmayer een grotere zin voor helderheid toe en Rihm daarentegen juist een voor duisternis.

Hoe dat ook zij, Siegfried Mauser is goed, haast moeiteloos opgewassen tegen de ingewikkeldheden van het genoteerde klankbeeld. Daarenboven weet hij voor een boeiende verklaring van deze werken te zorgen in de begeleidende boekjes, deels aangevuld met notenvoorbeelden. Maar ook zonder vooraf studie te maken van deze stukken, zijn ze indrukwekkend goed te beluisteren.