Bach, J.S.: Sonates voor viool en b.c. in A BWV Anh. II/153; in e BWV 1023, in c BWV 1024; Suite in A BWV 1025; Fuga in g BWV 1026. Hélène Schmitt (v), Alain Gervreau (vc) en Jan Willem Jansen (kl). Alpha 008 (68’37”). 2000

In tegenstelling tot de veel bekendere zes vioolsonates BWV 1014/9 zijn de hier opgenomen minder bekende sonates, fuga en suite duidelijk voor de solo viool, baslijn en klavecimbel ter wille van de harmonische opvulling, waardoor de triosonatevorm in ere wordt gehouden.

Hélène Schmitt en haar beide partners kennen het klappen van een juiste barokstijl en spelen bewonderenswaardig mooi met alle gewenste klankschoonheid. Voor een breed expressiegamma is gezorgd in deze vitale verklankingen. Deze manier van muziekmaken is heel communicatief en de onderlinge relatie van de musici is hecht. Goed dat ook op deze vrij onbekende stukken de aandacht wordt gevestigd.

De belangrijkste alternatiefopname is van Elizabeth Wallfisch, Richard Turncliffe en Paul Nicholson (Hyperion CDD 22025, 2 cd’s).