ach, C.P.E.: Celloconcerten in a Wq. 170., H. 432 en in A Wq. 172, H. 439; Sinfonia in b Wq. 182/5, H. 661; Sonate Sanguinicus und Melancholicus in c Wq. 161. Ophélie Gaillard (vc) met het Pulcinella orkest o.l.v. Ophélie Gaillard. Aparté AP 080 (71’50”). 2013

Bach, C.P.E.: Sinfonia’s in C Wq. 182/3, H. 659, in e Wq. 178, H. 653; Celloconcert in Bes Wq. 171, H. 436; Viola da gamba sonate in D Wq. 137, H. 559; Klavecimbelconcert in d Wq. 17, H. 420. Ophélie Gaillard (vc), Francesco Corti (kl) met het Pulcinella orkest o.l.v. Ophélie Gaillard. Aparté AP 118 (80’59”). 2015 

In 2014 kon de driehonderdste verjaardag van Carl Philipp Emanuel Bach worden gevierd. De Franse celliste en dirigente Ophélie Gaillard deed dat met twee cd’s die bij elkaar een mooi gevarieerd beeld geven van iets van zijn kamermuziek en orkestwerken.

Dit tweetal cd’s geeft daarvan een aardig beeld en vormt een mooie aanvulling op de door klavecimbelconcerten en –sonates gedomineerde discografie. Het is alleen al leuk om de weinig bekende triosonate 'Sanguinicus und Melancholicus' te beluisteren. Zoals de titel aangeeft is dit een semi programmatisch werk waarin twee van de vier temperamenten worden aangesproken in de vorm van een dialoog tussen de optimistische eerste viool en de melancholieke tweede.

Zelf vult Ophélie Gaillard vaardig de solopartijen in binnen de briljante celloconcerten. Van de sinfonia’s krijgt de bekende nr. 5 hier nieuwe glans. 

Het ensemble Pulcinella is flexibel qua bezetting, maar bestaat standaard uit een dozijn musici die al deze werken in de juiste geest, gedifferentieerd en in de gewenste stijl uitvoeren.