Boccherini: Strijkkwartet in c op. 41/1 G. 214; Stabat Mater G. 532 (eerste versie). Francesca Boncompagni (s) met het Ensemble Symposium. Brilliant Classics  95356 (57’52”). 2016

In verhouding tot zijn omvangrijke oeuvre met orkestrale- en kamermuziek schreef Boccherini geen solowerken en maar weinig vocale werken en opera’s.

Maar behalve een vijftiental concertaria’s voor sopraan en orkest G. 544/58 (gedeeltelijk opgenomen door o.a. Cristina Miatello het Arte dell’Arco en Sans Souci Padova (Dynamic CDS 123) is daar alleen het Stabat Mater voor sopraan en strijkers uit 1781. Er is ook een tweede versie uit 1800. Die kwam tot stand onder invloed van het grote succes van Pergolesi’s Stabat mater en is in een nieuwe zetting voor twee sopranen, tenor en orkest. Ook daarvan bestaat een opname met Susan Gritton, Sarah Fox en Paul Agnew (Hyperion CDA 67108).

Van de eerste versie bestond ook al een aantal opnamen. Een redelijk goede van de eerste versie door Agnès Mellon (Harmonia Mundi HMC 90.1378) en een heel goede van Cecilia Gasdia (Warner 2564-61689-2).

Intussen gaat het wel om een heel geïnspireerd werk. De opeenvolgende deeltjes tegen het eind - Eja mater fons amoris….Tui nati vulnerati… Virgo virginum praeclara – worden hier door Francesca Boncompagni ontroerend mooi gezongen en het wanhope afsluitende Quando corpus moretur is ook bijzonder treffend. Deze muziek bezit een Mozartiaanse puurheid. 

De begeleiding is compact gehouden. Het Ensemble Symposium bestaat uit een met een tweede cello aangevuld strijkkwartet (dat inleidend een mooi kwartet speelt) voor het Stabat Mater. Die ondersteuning klinkt ook vitaal en expressief zodat hier voor een waardevol alternatief is gezorgd.