Berlioz: Symphonie fantastique op. 14. Concertgebouworkest o.l.v. Daniele Gatti. RCO Live 16006 (57’30”). 2016

Vooraf wat persoonlijks: uw recensent was niet echt enthousiast over de benoeming van Gatti in Amsterdam. Bij alle streven naar objectiviteit bij het beoordelen, kan dat onbewust een rol spelen. 

Juist het Concertgebouworkest heeft een rijke discografische traditie wat de Symphonie fantastique betreft. Dat blijkt uit het volgende lijstje:

1946 - Van Beinum, Dutton CDK 1208, Dante LYS 473;

1948 - Monteux, Tahra TAH 175/8

1951 - Van Beinum, Beulah 1 PD 17, Dutton CDK 208

1962 - Monteux, Tahra TAH 541/2

1974 - Colin Davis, Philips 411.325-2, 446.202-2, 464.692-2, Pentatone PTC 5186-184

1992  - Jansons, EMI 754.479-2.

Heeft de vertolking van Gatti ten opzichte van het reeds voorhandene – om maar te zwijgen van andere prachtinterpretaties van Abbado (DG 410.895-2) en de echt bijzondere ‘authentieke’ van Van Immerseel (Zig-Zag territoires ZZT 100101) en Minkowski (DG 474.209-2) - enige meerwaarde? Ik vrees van niet. Kan zijn dat de dirigent wat eigen, originele ideeën inbrengt, maar het geheel maakt toch een relatief grauwe indruk. Wie beslist een uitvoering van dit werk door het Concertgebouworkest wenst, is beter af met de Pentatone heruitgave van Davis.

Men was wel erg snel met het uitbrengen van de tijdens concerten op 1 en 3 april 2016 gemaakte opnamen een paar maanden later in augustus.