Brahms: Pianostukken op. 76 nr. 1-8; Pianosonate nr. 2 in fis op. 2. Elisaveta Blumina. Classical Records CR 098 (51’11”). 2006 

Voor iemand die als zestienjarige op het concertpodium debuteerde met Brahms’ tweede pianoconcert en die zich later vanuit St. Petersburg in de oorspronkelijke Brahmsstad Hamburg vestigde, mag je hopen en verwachten dat ze deze grote solowerken meer dan gedegen in haar geest en vingers heeft,

Dat blijkt al meteen in de Pianostukken op 76. Luister maar naar de blijken van sensuele zigeuner charme van het Capriccio in b.Het hele opus is mooi uitgewerkt en blijft beheerst met iets van de nostalgie die deze muziek eigen is. De dichterlijke verfijning in nr. 6 is exquis en nr. 8 komt niets aan brille tekort.

In de prille, soms stormachtige sonate lost Blumina elke doornige en haast perverse moeilijkheid lucide en met gemak op. Daarmee toont ze aan dat ze heel gevoelig is voor het innerlijke licht dat Brahms vaak onder het oppervlak van zijn muziek ten toon spreidt.

Zo neemt ze het met succes op tegen o.m. Katchen (Decca 455.247-2, 5 cd’s), Novacek (Landor LAN285) en zelfs Richter (Decca 436.457-2) wat de sonate betreft. Juist omdat dit pianospel zo imponeert, stelt hooguit de korte speelduur van deze uitgave teleur.