Bach, J.S.: Franse suites nr. 1-6 BWV 812/817. Murray Perahia. DG 479.6565 (2 cd’s, 1u. 31’39”). 2013

Deze uitgave is haast meer dan we nog hadden mogen verwachten en waarom hij bij DG een paar jaar in een archief heeft liggen wachten, is een raadsel. In de 43 jaar dat hij voor Sony opnam verschenen de volgende opnamen:

De complete klavecimbelconcerten (Sony SK 89245, SK 89690; de Goldbergvariaties (Sony SK 89243), de Engelse suites (Sony SK 60276) en de Partita’s (Sony 88697-56560-2 en 88697-40083-2). Alle nemen een prominente plaats in binnen mijn platenrek, want als Bach al op een piano moet, dan is Perahia met András Schiff en Piotr Anderszewski een ideale gids.

Intussen sloot de pianist een exclusief contract met DG en de eerste vrucht daarvan is deze uitgave van de Franse suites. Net als de Engelse suites werden Bachs Franse suites tijdens zijn leven niet uitgegeven. Het is zeer onwaarschijnlijk dat hij ze onder deze naam kende, al werd deze reeds in 1762 gebruikt.

Maar noch deze, noch de Engelse suites vertonen kenmerken die duidelijk of consistent passen bij de geïmpliceerde nationale identiteit. Bach lijkt gedurende enkele jaren aan de Franse suites te hebben gewerkt. Vroege versies ervan zijn opgenomen in het Clavierbüchlein dat hij in 1722 voor zijn tweede vrouw Anna Magdalena samenstelde en in een andere band waaraan hij korte tijd later begon. Bach lijkt deze reeks in 1730 te hebben voltooid.

Wie zijn de belangrijkste voorgangers van Perahia op cd? Glenn Gould (Sony 88697-08752-2), Vladimir Horowitz (Nimbus NI 6314), Andrei Gavrilov (DG 474.460-2), András Schiff (Decca 433.313-2), Angela Hewitt (Hyperion CDA 67121/2), Sergey Schepkin (Steinway & Sons STNS 30046), Ivo Jansen (Void VOID 988 BOX, 20 cd’s).

Ook zonder nader in te gaan op details, is duidelijk dat wat Perahia met zijn rijke ervaring en stijlbesef op Bachgebied hier laat horen van topklasse is. Hij personaliseert deze werken op een verrijkende manier, is introvert, soms zelfs overpeinzend maar ook met momenten van danslust. Zijn engagement en toewijding zijn in vrijwel iedere maat te horen en hij articuleert prachtig.

Mogen we nu ook nog hopen op een volledig Wohltemperiertes Klavier?