Barrière: Cellosonates boek I nr. 1 in b, boek III nr. 3 in d 6 in c, boek II nr. 3 in d, 4 in Bes, boek IV nr. 4 in G. Bruni Cocset met Lesbasses réunies. Alpha 015 (62’48”). 2000
Barrière: Cellosonates boek II nr.2 in fis, boek I nr. 5 in F, boek III nr. 6 in A en boek IV nr. 6 in C. Pardessus de viole sonates nr. 4 in G en 6 in f; Uit 6 Stukken nr. 1 ‘La boucon’ en ‘La Tribolet’. Bruno Cocset met Guido Balestracci en Les basses réunies. Alpha 220 (72’ 41”). 2014
Tijdens de Cello Bienale 2016 in Amsterdam werd de in Bordeaux geboren en in Parijs overleden componist Jean-Baptiste Barrière (1707-1747) terecht even in het zonnetje gezet. In zijn tijd vergaarde hij roem zowel als componist als cellist, maar het vooral in die tweede rol dat hij uitblonk. Hij publiceerde o.a. vierendertig sonates, waarvan vierentwintig voor cello en b.c. en vijf elk voor gamba en klavecimbel.
Erg origineel was hij misschien niet, voortbouwend op het Italiaans-Franse Corellimodel met af en toe een snufje Bach. Maar hij zorgde in zijn werk wel voor virtuoos-technische uitdagingen. Die vergen vaak een lange voorbereiding, maar in de finales gaat hij echt los. Met complexe akkoorden, arpeggio’s en op en neergaande toonladders van zestienden.
Cocset die bij toerbeurt op een basse de violon en tenor de cello speelt en het uit Blandine Rannou (klav., org.), Emmanuel Balssa (vdg), Pascal Monteilhet (theorbe) en Richard Myron (violone) bestaande Les basses réunies voldoen om te beginnen aan de voorwaarden voor een muziekhistorisch verantwoord stel interpretaties, als geheel zorgen ze op dit tweetal cd’s ook dat de muziek qua uitvoering vrij ideaal tot leven komt.
Het is op de tweede plaat alleen al bijzonder om de Italiaanse gambist Guido Balestracci op de pardessus te horen. Bertrand Cuiller neemt de beide klavecimbelstukken voor zijn rekening. Kamermuziekliefhebbers zullen genieten van dit onbekende repertoire.