Bertoni: Orfeo. Julia Juan (alt, Orfeo), Jeannette Fischer (s., Euridice), Steve Davislam (t., Imeneo) met het koor van de kantonschool en het Aargau’s symfonie orkest o.l.v. Räto Tschupp. Jecklin JD 700-2 (76’50”). 1994

Als een der laatsten schaarde Ferdinando Gasparo Bertoni (1725-1813) zich onder de componisten die de stof van Orfeus en Euridice tot een opera verwerkten. Peri, Caccini, Monteverdi, Tozzi en Gluck gingen hem daarin voor. 

Het Libretto voor deze eenakter is van Calzabigi die dit ook voor Gluck schreef. De onderlinge verschillen zijn klein, behalve dat niet Amore, maar Imeneo hier als deus ex machina optreedt. De premiere was 3 januari 1776 in het Venetiaanse San Bernardino theater. Orfeus wordt in dit geval gezongen door een alt; in dit geval kon hij bij de première beschikken over de beroemde  castraat Gaetano Guadagni voor de titelrol. Euridice wordt gezongen door een sopraan en Hymen door een tenor. Verder wordt het toneel bevolkt door een koor dat goden en zalige geesten, furies, nimfen, schaapherders en herderinnetjes, helden uit het Elysium vertegenwoordigt.

In Aargau kwam een heel redelijk geslaagde uitvoering tot stand die keurig door Jürg Jecklin en zijn team is vastgelegd in 1994. Er moeten nog twee andere opnamen van het werk zijn, de ene met Claudio Scimone (Arts 47118-2), de andere met Roberto Zarpellon (Fra Bernardo FB 16011729). Mogelijk zijn die nader onderzoek waard.