Bruckner: Symfonie nr. 2 in c WAB. 102. Métropolitain orkest Montréal o.l.v. Yannick Nézet-Séguin. ATMA ACD 22708 (61’43”). 2015

De tweede symfonie was de eerste die Bruckner voltooide na zijn verhuizing naar Wenen en voordat de anti-Wagner claque gif tegen hem begon te spuien. In 1873 kreeg het werk een gunstig onthaal, maar Bruckners vriend Johann Herbeck moedigde hem aan om wat coupures en veranderingen aan te brengen. Dat resulteerde in de versie 1877, hoewel Robert Haas in zijn uitgave die coupures herstelde. Dat is ook de vorm waarin we het werk tegenwoordig het meest horen.

De achterkant van het omslag van deze nieuwe cd vermeldt duidelijk: ‘Première édition (dit ‘version mixte’ 1872-1877 par Robert Haas, 1938).

Nézet-Séguin slaagt er goed in om de vaak perplexing structuren op vrij lucide manier te verwerken. Van het adagio maakt hij een hoogtepunt met mooie instrumentale solo bijdragen. Maar de kracht, het majestueuze van deze symfonie komen bij hem in vergelijking met Haitink (Q Disc MCCL 97018) en Chailly (Decca  436.154-20, beide met het concertgebouworkest wat tekort.

Wie men echter beslist ook moet horen, is Georg  Tintner met de fijne versie Carragan (Naxos 8.554006).